Lüneburger Heide Dag 4

klik op de foto voor het Google foto album

Ik heb net het verhaaltje geschreven en het was helemaal af. Alleen moest ik nog een foto voor het fotoalbum plaatsen en dan opslaan en publiceren.

Knalt ineens alles weg. Dus opnieuw inloggen, concept opvragen en weg was alles. Heb ik weer. Net als vroeger met de Word-bestanden die je tussentijds moest opslaan anders was alles weg. Je denkt dat je daar dan toch wel van geleerd zou hebben, maar het blijkt dus van niet. 

​Ik vind het goed zo en heb geen zin om het overnieuw te doen en laat het bij alleen een fotoalbum. 

Het is inmiddels 2 dagen later en eigenlijk vind ik het zonder een Blog toch niet AF. Dus hieronder volgt het alsnog.
​
Neuenkirchen
We rijden vandaag naar Neuenkirchen waar we de auto parkeren tegenover de kerk. Daar is ook een Bäckerei en daar beginnen we met koffie en iets lekkers. Dan op het zadel en na 2 km zijn we in het bos en zien een merkwaardig hekwerk en even verderop een soort van hunebedden. Kijken en fotoś maken. Er zijjn 2 wandelaars die op een infobord kijken en als wij aankomen blijkt er niets te lezen te zijn, zo oud is dat bord. 2 fietsers rijden ons voorbij en dan gaan wij ook weer verder. De zandweg op omhoog, die dan later zomaar ineens weer asfalt wordt.

Falshorn
Wij rijden over een boerenerf. Die boeren hebben het hier goed voor elkaar en het ziet er allemaal perfect verzorgd uit. Mooie vakwerkhuizen. We hebben het erf nog niet verlaten of het asfalt wordt verruild voor grind. Voor de fietser heel erg fijn, ahum.

Wiedinger
Op de splitsing bij dit bos nemen we even een koffiepauze en we fietsen daarna naar Soltau.

Lunch
We fietsen door de winkelstraat en daarna weer halverwege terug en gaan op een pleintje naast de winkelstraat op een bankje zitten voor de lunch. Enkele mensen die in het grote gebouw werken nemen op de andere bankjes hun lunchpauze. 
We pakken nog even de kaart erbij want het is ons opgevallen dat we op route 13 zitten. Dat is handig, die gaat helemaal tot ons eindpunt. Wij besluiten die bordjes te volgen.

We komen aan bij een beekje en bij van die heideschapen met hoorns. Als ik fotoś wil maken rennen ze gauw weg. Ik er achteraan en eindelijk heb ik ze dan toch op de foto.

Dan een bordje schuin linksaf. Over een camping? Dat is vreemd. Als we door het hek gaan en er al bijna helemaal omheen gefietst zijn, blijkt dat niet goed. Ach ja, een paar extra kilometers zijn we wel gewend. Dus de camping weer af en de asfaltweg volgen. In Imbrock zien we nog een mooie "herenboerderij." Het ziet er prachtig uit. 

Dorfmark
We komen aan in Dorfmark, een klein plaatsje met een aparte kerk met een vrijstaande toren en kruisen uit de middeleeuwen aan de zijkant van de kerk. Even voorbij de kerk een leuk pleintje. In dit plaatsje maken we enkele foto's. Ik ga lekker even met mijn voeten in het water. Hierna gaan we weer verder.

De bebording is ineens weg en dan pak ik mijn briefje erbij. Wij moeten naar Bad Fallingbostel, dat staat er. Eerst komen door een gehucht, Vier geheten. Hier wil je nog niet dood liggen. Echt een soort van achterbuurt. We hebben het idee dat we niet goed zitten. 
Als we bij Bad Fallingbostel aankomen moeten we rechtsaf naar het centrum. Nou het centrum zien we niet. Het is een lang stuk weg. We stappen af en pakken de kaart, de Endomondo en het briefje erbij. Ja hoor, wij zitten hartstikke fout. Balen en nog eens balen. Compleet uit de route. Dat zal wel komen omdat die route nummer 13 heeft, het ongeluksgetal. hahahaha.
Maar ja, we zijn goede kaartlezers, althans nu weer geworden en we stippelen onze route zo goed en zo kwaad als het kan uit. Op naar Riepe.

Eerst pauze in een picknickhut. 2 fietsers komen bij ons zitten aan de picknicktafel. Ze hebben hun tong verloren en zeggen niks. Wat vreemd. Ook nog een man en vrouw met kind komen voorbij en als we het drinken op hebben zeggen wij: de mazzel tegen die 2 en toen zeiden ze: tjuuuus. Dus ze kunnen toch wel iets zeggen hahaha. 

Af en toe stappen we af. Het is hier wonderbaarlijk mooi en de appeltjes groeien hier zomaar aan de boom langs de weg. Klaar om geplukt te worden en dat doen we dan ook. Hm, ze zijn erg zuur en dat doet me denken aan vroeger, de gejatte apelletjes smaakten toen net zo. Voor Riepe moeten we afslaan.

Uiteindelijk komen we aan bij de grote weg zonder fietstpad en de vele auto's die enorm hard rijden, racen ons voorbij. Niet leuk en zo moeten we het zo'n 10 kilometer volhouden. Soms vragen we ons af of we hier überhaupt wel mogen fietsen totdat we een vader met 2 kleine kinderen tegenkomen. Respect voor die man. Ik vind het levensgevaarlijk. Wij zijn in ieder geval blij als we in Neuenkirchen aankomen. 54 km op de teller. Dat hebben we weer gehad. We rijden naar Rotenburg.

​Daar gaan we lekker uit eten. Bé een visgerecht en ik vegetarisch met veel groente. Lekker, echt super lekker. 

---