Na 4 jaar van afwezigheid (corona) is Barry Steele met zijn tribute musical "Barry Steele and Friends - The Roy Orbison and Traveling Willburys Story" terug in Nederland en België. In een muzikale tijdreis van de jaren '60 tot aan de jaren '80 zal Barry en zijn band ons een avond lang in de ban proberen te houden. De pure en onnavolgbare sound van de band maakt deze ervaring nog eens extra bijzonder. Wij gaan vandaag met Gerda en Gerrit naar Uden en daar hebben we bij het theater een parkeerplaats besproken en een tafel voor de hele avond. Wat fijn dat we verwacht worden en er meteen van alles wordt geserveerd. Er wordt gevraagd wat we graag willen drinken in de pauze, zodat het dan klaar staat. Nu al fijn dat deze service bestaat. Je hoeft nergens in de rij. Ik laat Lynne via sms weten dat we gearriveerd zijn en om 20.00 uur gaan we de zaal in. We zitten op balkon en we kunnen alles goed zien. Vooraf wordt aangekondigd dat fotograferen en filmen niet is toegestaan. Jammer. Dan komen de artiesten tevoorschijn en ze schotelen ons een mooie show voor, wel heel anders dan we gewend zijn met wat minder Roy en wat meer Traveling Willburys.. The Traveling Wilburys De Traveling Wilburys was een gelegenheidsband die in 1988 ontstond op initiatief van voormalig Beatle George Harrison. Naast Harrison bestond de supergroep uit Jeff Lynne, Roy Orbison, Tom Petty en Bob Dylan. Hun album en de single Handle with Care kwamen uit in oktober 1988 en werden een wereldwijd succes. Pauze In de pauze gaan we naar onze tafel. Wat een heerlijkheid en fijn dat we zo kunnen aanschuiven. Theater Markant in Uden heeft het maar goed voor elkaar. Na de pauze vinden we de show beter dan de eerste helft. Barry roept mij: waar zit je en ik zo gek ook nog zwaaien dat ik op het balkon zit. Hij zingt mijn lievelingslied van Roy Orbison (I drove all night) voor mijn verjaardag. Wel heel lief. Na de show We kunnen weer aan onze eigen tafel en daar is ook al een drankje klaargezet. Dan gaan Gerda en ik gaan op zoek naar Barry en Lynn en even later komt Lynn de trap af en ze loopt met ons mee naar onze tafel. Later komt Barry er ook bij en dan hebben we nog een gezellig half uurtje samen onder het genot van een hapje en drankje. Afsluitend worden er foto's gemaakt en dan is het tijd om naar huis te gaan, zo'n 2 uurtjes rijden. Het was een mooie avond. Op naar huis en tot een volgende keer. Datum: dinsdag 3 december 2019 Theater De Leest Adres: Vredesplein 12, Plaats: 5142 RA Waalwijk (gemeente) Parkeren: Vredesplein Algemene info: Een onvergetelijke ervaring voor de ware Orbison fan! Roy Orbison was een van de meest invloedrijke artiesten van de twintigste eeuw. De geestelijk vader van klassiekers als ‘Oh pretty woman’, ‘Only the lonely’ en ‘Crying’. Songs die voor altijd in het collectieve muzikale geheugen zijn gebeiteld. In letterlijk elke muzikale Hall of Fame in Amerika heeft hij zijn plek verdiend met zijn indrukwekkende oeuvre. De muzikale tijdreis van Roy Orbison houdt het publiek een avond lang in de ban, dankzij de onnavolgbare puurheid die Barry Steele en zijn companen in deze tribute musical neerzetten. Van de eerste hits van Orbison in de jaren 60 tot het epische concert ‘Black and white night’. We besluiten vandaag op tijd naar Waalwijk te rijden omdat we niet in de file willen staan. Zo gezegd zo gedaan. Zoals gewoonlijk nemen we onderweg nog ergens een theepauze en dan komen we om 16.00 uur in Waalwijk aan. We appen Lynne dat we er klaar voor zijn en op zoek gaan naar een restaurant. Die vinden we in het centrum. Het is er gezellig en wij genieten van ons eten. Om 19.00 uur zijn we in het theater en na een appje van ons dat we binnen zijn komt Lynne naar ons toe en we drinken samen iets en zij vertelt honderd uit over de tour. Altijd leuk om te horen en elkaar weer te zien. Na enkele foto's gaat ze weer naar de band, die zich opmaakt voor het optreden. Wij blijven nog even zitten en aan onze tafel komen mensen en daar babbelen we mee. Ze blijken Marja Veels te kennen die ik nog geappt heb om te vragen of ze ook komt. Helaas heeft ze iets anders. Dan rond 20.00 uur gaan we naar boven en installeren ons op het balkon. We zijn klaar voor enkele uurtjes genieten. Er mag niet gefotografeerd en gefilmd worden en dat geeft mij ook eens de gelegenheid om alles rustig te bekijken. Alleen het laatste nummer neem ik op. Ik moet toch wat hè? In de afterparty ontmoet ik Barry. Wat is hij leuk en aardig. Natuurlijk moeten we weer foto's maken en ook de groepsfoto met de band wordt niet vergeten. Ik praat nog een poosje met Bougie Williams en om 23.30 uur lopen we richting auto. 2 uurtjes rijden voordat we thuis zijn. Wat een prachtige avond is het geweest. Voor info en de tourlijst kijk je op zijn Nederlandse website: http://www.barrysteele.simpsite.nl/ Wordt binnenkort ge-update. |