April en mei 2023
De volgende etappes gaan we nakijken:
Kalle - Berge (5,8 km
Berge - Gölenkamp (8,1 km)
Gölenkamp - Uelsen (6.9 km)
Totaal: 20,8 km

Het is mooi weer en het wordt tijd om controles op het Noaberpad uit te voeren. We vertrekken op tijd en we beginnen in Kalle.

• 165 km - De markering is goed zichtbaar.  We rijden verder en tot de drukke weg zien we geen bijzonderheden. 
• 166 km - Bij deze drukke weg rechtsaf en meteen linksaf oversteken. Zandpad is verharde weg geworden.
• 167 km - We rijden tot we niet verder kunnen. Markering is uitstekend.
• 168 km - We rijden terug door Hoogstede en dan over het spoor en over de Vecht (168 km). Direct rechtsaf naar het punt waar het pad weer op de verharde weg komt. Alles oké.
• 169 km - We rijden terug via de Vechtbrug en over het spoor naar Hoogstede. Weg oversteken, rechtdoor en dan rechtsaf Sunnerkampstege. We komen we aan bij Suurdieck. 169 km. Hier hebben we vorige week een extra markering aangebracht (rechts zie je een boerderij en hier moet je rechtsaf een graspad op). Met de auto kunnen we daar niet langs, dus zoeken we het punt op waar dit pad weer uitkomt. 
• 170 km - Einde graspad. De markering op de bomen is nog net te zien. Bé snoeit wat takken (foto 1).  We kunnen verder. Op de kruising is de markering goed. We rijden rechtdoor tot waar weer een bospad uitkomt.
• 171 km - Brug over de Lee. Hier de markering schoon gepoetst (foto 2). Deze zat onder de alg. Ook een plaatje geboord op de boom. (foto 3). We lopen het bos in tot de buizen. Boekje erbij en gelezen. Alles klopt en ook de markering. We lopen tot het open veld tot de geplaatste w.c.'s (waarschijnlijk voor kinderen als ze kamp hebben). We controleren of we aan de overkant van het veld links de markering kunnen zien. We snoeien wat takken en dan lopen we weer terug (foto 4).
• 172 km - Vanaf de andere kant bij de ingang van het bos poetsen we de markering op de buizen en we plakken een extra sticker. Daarna gaan we het bos in tot het open veld. Alle markeringen zijn goed te zien.  

Op 27 mei jl een telefoontje uit Duitsland. Mevrouw Nyenhuis beklaagde zich, net als 3 jaar geleden, over de vele wandelaars en moutainbikers op hun erf. Ook zouden wandelaars met stokken slaan naar de hond en de paarden. Dit kan natuurlijk niet.

Dus hebben we overlegd met onze padcoördinator Marceline wat te doen. Met instructies zijn Bé en ik vandaag maar meteen naar Duitsland gereisd om de markeringen te controleren en daar waar nodig aan te passen. Onderstaand de volledige situatiefoto. 

Vanuit Kalle kom je bij paal nummer 6 (foto 1). In het boekje stond in het verleden dat je hier rechtsaf moest over het erf van Nyenhuis. DAT MAG NIET MEER. 

​Foto 1
Op paal nummer 6 hebben we een bordje rechtdoor geplaats met tekst: asphaltweg volgen (anno 2023 blijkt deze te zijn verwijderd).

Foto 2+3
Op het pad naar de familie Nyenhuis zijn op 2 bomen een kruis geplaatst en ook nog een met de tekst: verboden toegang. Dat betekent toch echt dat je daar niet naar toe mag.

Foto 4
Loop je toch door, dan kom je bij het hek van Nyenhuis. Op dat hek zijn door Nyenhuis 2 bordjes gevestigd. De teksten zeggen genoeg. Privé terrein en loslopende hond. ​GA DAAR DUS NIET LANGS.

Foto 5
​Voorbij het pad op deze paal een markering geplaatst. Rechtdoor lopen. Deze markering is al van ver te zien. 

Foto 6
​Een klein eindje verder is naar rechts een zandweg. Hier staat een geel bord waarop staat dat het privé terrein is. Een nieuwe extra markering dat je rechtdoor moet lopen is vandaag geplaatst.​

Het is vandaag dinsdag 3 augustus 2021 en na de vele regen die de afgelopen maand is gevallen denken we dat markeren en vooral snoeien nodig is op het wandelpad. Niet dat we al klachten hebben gehoord, maar toch.

Dus vertrekken we vandaag in de auto naar Duitsland en we beginnen in Kalle. We kijken de markering na en we inspecteren het pad op overhangende takken en vervelende laaghangende struiken. Mensen die met blote benen lopen willen daar niet tegenaan lopen. 

Het is niet overbodig dat we op pad zijn. We moeten nogal wat stickeren omdat stickers erg vervaagd zijn of dat palen en bomen zijn verdwenen. In het bos Brünas Heide hebben ze zelfs een stukje bos helemaal weggekapt. Wel leuk dat ze er voor in de plaats een nieuw bankje hebben geplaatst. Hier maar even stickers opgeplakt. Dit bankje stond er niet, dus kun je nu mooi aan de Vecht zitten, alleen jammer dat de begroeiing op de wal zo hoog is dat je de Vecht vanaf het bankje niet ziet. Maar...je kunt er wel lekker uitrusten en relaxen.  

Zo, dit was het weer. In het najaar maar eens weer een kijkje nemen hoe de boel er bij ligt. Oh ja, we moeten toch nog even terug op een plek om de besnoeiing weg te halen met een zeis. Dat is niet helemaal goed te doen met een snoeischaar. Ik praat over de weg waar je omhoog moet lopen op Am Spöllberg. De paal staat in de bosjes en zodoende niet goed te zien, maar je moet rechts aanhouden de berg op. ​Am Spöllberg, 49843 Gölenkamp, Duitsland.

Eindelijk kunnen we gehoor geven aan de uitnodiging om deel te nemen aan de markeercursus Wandelnet. Vanwege corona zijn de groepen in tweeën gedeeld, de ene groep op 18 september en de 2e groep in oktober. Wij gaan vandaag. Het begint om 9.30 uur.

We stappen om 8.00 uur in de auto en volgens de Tom Tom zullen we mooi op tijd aankomen. Maar dat blijkt een vergissing en we realiseren ons later pas dat de Tom Tom rekening houdt met de snelheden van voorheen en niet met de nieuwe maatregel dat je maar 100 km per uur mag rijden. En tot overmaat van ramp krijg ik in het dashboard iets anders te zien dan in de display van de auto. Wat is wijsheid en welke richting kies je dan. Ik kies het dashboard. Foute keuze dus en dit duurt langer. Om 9.45 uur parkeren we voor de deur. We hebben twijfels bij de locatie en bellen naar Gieneke. Ze staat al bij de voordeur.
We zijn te laat en zodoende missen we jammer genoeg het voorstelrondje. 

Gelukkig hebben we naambordjes moeten maken. Tegenover mij zitten Leo en Petra, daarnaast de cursusleider Jan en cursusleidster Gieneke. Dan aan mijn kant van de tafel Bart en Rob en links van mij zit Bé.  

Het programma wordt strak aangehouden waarbij Jan en Gieneke elkaar afwisselen. We doen een leuke kwis en ik hiervoor moeten we ergens op inloggen maar dat blijkt ook te kunnen met een app. Die kwis is leuk ondanks dat ik er niks van bak. Hierna worden verschillende situaties op het screen tevoorschijn getoverd en wordt gevraagd hoe wij een en ander zouden oplossen. Allemaal best leerzaam. Ook worden er suggesties gegeven wat je mee kunt nemen als je gaat markeren, b.v. een sjabloon, p.c.-buisjes voor je kwasten, spuitbusjes verf en groene verf als je de markeren van een boom wilt afhalen. En plakken op kunststof wordt afgeraden. Er wordt verder uitleg gegeven hoe je een routebeschrijving schrijft. Termen de je niet gebruikt zijn bijvoorbeeld Y-splitsing en T-splitsing. Dat is uit den boze. Ook de termen links en linksaf wordt uitgelegd. Dan krijgen we nog een scherm te zien hoe de klachtenmeldingen binnenkomen en worden afgehandeld.  Al met al erg leerzaam.
Iets melden als je een bordje mist of als je misschien een alternatief voor een route weet kun je melden op deze website: www.meldpuntroutes.nl/#/

Dan is het 12.30 uur en we gaan aan de lunch. Deze is erg goed verzorgd. Heerlijke soep en lekkere broodjes. Sommigen gaan de tuin in om even een luchtje te scheppen. 

Na de lunch gaan we naar buiten en lopen een rondje van ongeveer 5 km door de woonwijk en in het bos. We krijgen echt les: hoe en waar breng je een markering aan. Wat gebruik je wel en wat juist niet. Ook wordt aandacht besteed aan wat je in de omschrijving zet. 

Dan zijn we rond 15.00 uur weer in het pand van de cursus. Een korte evaluatie volgt en dan het afscheid. 
Een zeer nuttige dag. Bart laat nog even een papapiertje rondgaan waar je je naam en telefoonnummer kunt opschrijven voor de groepsapp. Heel erg leuk om contact te houden.

Vrijdag , 19 juni 2020 (kaart 26, 27 en 28) 

Uelsen
Het is al weer een tijd geleden dat we de route hebben nagekeken. Het najaar van vorig jaar zijn we wegens omstandigheden niet op het pad geweest en dat is ook te zien. Sommige markeringen zijn gewoon weg en nergens te vinden. Dus we moeten aan de bak. We trekken er een dag voor uit en nemen de fiets mee achter op de auto. 
We beginnen in Uelsen en al snel zien we dat stickers heel flets zijn geworden. Dus even nieuwe plakken. Ondertussen genieten van de mooie omgeving en af en toe lekker even op een bankje. Grafheuvel de Spölberg heeft een mooie picknicktafel en leent zich hier uitstekend voor. We drinken een bakkie thee en dan gaan we weer verder. 
Op de fiets is het lastig over de berg te gaan dus fietsen we rond en gaan er aan de andere kant weer een eindje op. Ze zijn aan het asfalteren en het asfalt is nog nat. We parkeren de fiets en lopen een stukje. Een plek die elke keer gesnoeid moet worden. Het paaltje staat laag en nogal in de bosjes. Zo, ook weer klaar.

Vecht en Esche
We steken de Vecht over, maken een paar foto's en controleren de route. In Esche is vanaf de weg een pad door het bos met heide en jeneverbes. Het pad gaat door naar de Vecht. Het is een prachtig stukje en hier moet ook altijd gesnoeid worden. We parkeren de fietsen in de naast gelegen overdekte picknickplaats. Dat is in Duitsland altijd goed voor elkaar. Fietsen maken we met een extra hangslot aan elkaar vast en dan gaan we te voet door het bos. Tot aan de Vecht. Langs de Vecht hoeft niet nagekeken te worden. Dat wijst zich vanzelf. 

Hoogsteede
Als we weer een eind hebben nagekeken komen we wel bij een heel bijzondere schuilhut "Berger Tannen Rast". Een echte aanrader om te pauzeren. Wat een meesterlijke plek. Hier zijn we precies op tijd want het begint te regenen. We kunnen lekker schuilen en wachten tot de regen voorbij is. 

Nieuwe markering
Als we van de Scheerhorner Dieck af komen zien we dat de markering is verdwenen. Er moet geboord worden. 2 plaatjes. Dat doen we op zaterdag, want de boormachine hebben we niet bij ons. We fietsen terug naar Uelsen. Het laatste stuk van het Noaberpad hebben we onlangs tijdens onze vele fietstochtjes in Duitsland al een keer nagekeken en dat is alles nog helemaal goed. 

Uelsen
Weer terug in Uelsen schijnt de zon. We nemen een koffie en cappuccino op het terras bij de bakkerij op het hoekje. Ook hier zijn we best vaak te gast. Heel lekker ijs hebben ze hier en de koffie en cappuccino zijn uitstekend. Vandaag geen gebak maar is ook altijd goed te eten. Allemaal niet duur hier. Ben je op de route dan is dit een absolute aanrader. 

Dinsdag 14 mei 2019 (Kalle - Esche)
Voorjaar en dat betekent: de routemarkering en de teksten nakijken.

We gaan op pad voor het eerste stuk. Kaart 26 en 27 voor de helft. Hoofdzakelijk snoeien want markeren hebben we de 1e en 2e keer al gedaan. 

​Mooie dag. 

Woensdag 3 april 2019 (Kalle - Berge)
​Gisteren bericht van de padcoördinator over een stuk pad waar de bewoners niet blij zijn met de mountainbikers over hun terrein. Het liefst zien ze het pad verdwijnen.

Wij als markeerders mogen een oplossing bedenken.
Ons voorstel om borden te plaatsen vindt de padcoördinator niet zo'n goed idee, want het mag eigenlijk niks kosten. 

Daarom in overleg met de eigenaren van het pand gaan we het pad vandaag verleggen. De tekst in het boekje gaan we ook aanpassen. We hebben de eigenaar van het pand gesproken en ze was blij dat we zo snel in actie zijn gekomen.

​Over een tijdje nemen we weer contact met haar op om te vragen of alles naar wen is. 

Zondag,  14 oktober 2018 (Esche - Uelsen)
Plakken, snoeien en verven op het Noaberpad. Het lijkt absoluut niet op najaar, wat een weertje zeg!

Leuk werk om het pad te markeren. Ook een prachtige route van Esche naar Uelsen.

Dinsdag, 9 oktober 2018 (Kalle - Esche)
Vrijwilligerswerk in het najaar van 2018. De bladeren vallen al wel, maar het is echt niet koud. Het lijkt wel of de jaargetijden verschuiven en dat de zomer nog steeds bezig is.

Wat een leuke dag. Markeren, plakken e schilderen op het pad en de tekst nakijken. Het traject: Kalle - Esche. Dit is leuk werk hoor. De helft zit er op.