De belevenissen en foto's van november - klik op de foto. Maandag 30 november 2020
Gisteren kwam Leny onverwachts en kwam mij sponsorgeld brengen. Wat ontzettend tof. Na de thee ben ik met haar meegefietst naar huis. Leny woon in Slagharen. Ik fietste over Lutten (watertoren) weer terug naar Hardenberg. Het was best kous. Ondanks de kou van de laatste dagen gingen we vandaag samen op de pedalen. Ik trok 2 paar sokken aan en een warme trui. We waren nog geen 5 km onderweg of ik stopte om mijn 2e paar handschoenen aan te trekken. Na 10 km besloten we om niet die fietstocht te maken die we in gedachten hadden, maar wilden die inkorten. Jeetje wat koud. Dove vingers die bijna voelden alsof ze bevroren waren en de voeten begonnen ook al. Na een uur fietsen er even af en trappelen met de voeten en zwaaien met de armen. Ook even een foto maken van mij omdat het doel bijna gehaald is. Wij weer op de fietst voor het laatste stuk. Het begint te miezeren en die koude wind zorgde er voor dat er een ijslaagje op mijn jas verscheen. Ik was blij dat we thuis aankwamen. Fietsen in het schuurtje, jassen over de verwarming en lekker hete thee drinken. Mijn missie is geslaagd. 2.000 km zou ik fietsen in 3 maanden maar die heb ik gefietst in 2 maanden. Ik heb bewust in de eerste maand zoveel kilometers gereden omdat ik wel voorzag dat december koud kon zijn voor grote afstanden. 30 km is dan echt niet meer leuk. Ben nu best trots op mezelf dat ik echt in weer en wind er op uit gegaan ben. Mijn actie gaat gewoon door en ik blijf ook fietsen, alleen niet meer zo ver. Ik hoop Signe, het 6 jarig meisje (kind ambassadeur) eens te ontmoeten. Dat wordt nog een stap.
Bedankt
Ik wil iedereen bedanken die dit project voor Spieren voor Spieren heeft gesteund. Nu verder met onze wandelingen.
Gisteren kwam Leny onverwachts en kwam mij sponsorgeld brengen. Wat ontzettend tof. Na de thee ben ik met haar meegefietst naar huis. Leny woon in Slagharen. Ik fietste over Lutten (watertoren) weer terug naar Hardenberg. Het was best kous. Ondanks de kou van de laatste dagen gingen we vandaag samen op de pedalen. Ik trok 2 paar sokken aan en een warme trui. We waren nog geen 5 km onderweg of ik stopte om mijn 2e paar handschoenen aan te trekken. Na 10 km besloten we om niet die fietstocht te maken die we in gedachten hadden, maar wilden die inkorten. Jeetje wat koud. Dove vingers die bijna voelden alsof ze bevroren waren en de voeten begonnen ook al. Na een uur fietsen er even af en trappelen met de voeten en zwaaien met de armen. Ook even een foto maken van mij omdat het doel bijna gehaald is. Wij weer op de fietst voor het laatste stuk. Het begint te miezeren en die koude wind zorgde er voor dat er een ijslaagje op mijn jas verscheen. Ik was blij dat we thuis aankwamen. Fietsen in het schuurtje, jassen over de verwarming en lekker hete thee drinken. Mijn missie is geslaagd. 2.000 km zou ik fietsen in 3 maanden maar die heb ik gefietst in 2 maanden. Ik heb bewust in de eerste maand zoveel kilometers gereden omdat ik wel voorzag dat december koud kon zijn voor grote afstanden. 30 km is dan echt niet meer leuk. Ben nu best trots op mezelf dat ik echt in weer en wind er op uit gegaan ben. Mijn actie gaat gewoon door en ik blijf ook fietsen, alleen niet meer zo ver. Ik hoop Signe, het 6 jarig meisje (kind ambassadeur) eens te ontmoeten. Dat wordt nog een stap.
Bedankt
Ik wil iedereen bedanken die dit project voor Spieren voor Spieren heeft gesteund. Nu verder met onze wandelingen.