Hardenberg-oost | ​De Oldemeijer | Oldemeijerweg - Rheeze | Rood 4.9 km 

We parkeren de auto op de grote parkeerplaats, maar net op dat moment begint het te regenen. We besluiten even te blijven zitten en wachten tot het minder wordt. Wanneer het overgaat in een lichte motregen, gaan we op pad. Net goed en wel onderweg, begint het weer harder te regenen. Wat nu? Teruggaan en naar huis of in de auto kijken of er toevallig een paraplu ligt? We kiezen voor het laatste. Gelukkig vinden we er twee en nemen er één mee, terwijl ik mijn capuchon opzet. We besluiten een andere route te nemen dan eerst gepland.

Een bijzondere ontmoeting bij het bruggetje
Na een tijdje wandelen komen we bij een klein huisje, dat eigenlijk een overdekt bruggetje is. Door de regen hebben twee dames hier onderdak gezocht. We twijfelen even of we door zullen lopen, maar raken toch in gesprek. De dames komen uit verschillende plekken: één uit Vroomshoop, een juriste, en de andere uit Itterbeck, waar ze als Naturschützarbeiterin werkt. Al snel ontspint zich een hilarisch gesprek en we kunnen niet ophouden met lachen. Het is een onverwacht leuke ontmoeting. Na het uitwisselen van de QR-code van mijn boekjes nemen we afscheid en vervolgen we onze route.

De heide en een modderige uitdaging
Na het bruggetje bij de Haarplas komen we op het heideveld. Ondanks de regen is het uitzicht prachtig. We zijn hier lange tijd niet geweest en ontdekken een nieuw insectenhotel, mooi en behoorlijk groot.
De route wordt echter steeds modderiger en we moeten voorzichtig onze weg zoeken. Soms proberen we uit te wijken via de struiken, maar Staatsbosbeheer heeft op strategische plekken takken neergelegd om dat te voorkomen. We vermoeden dat dit gedaan is om nieuwe ongewenste paden te vermijden, maar ik kan het niet laten te denken: “Wat kinderachtig, ze lopen hier vast zelf niet eens door deze modder, anders zouden ze die takken er niet neerleggen!”
Ik maak onderweg foto's van de heide, een bankje en de modderige paden. De lucht ziet er prachtig uit en de beelden zijn echte plaatjes. Gelukkig laat de zon zich ook nog even zien, wat alles extra mooi maakt.

Terug bij de auto
Na 5 kilometer wandelen zijn we weer bij de auto. Ondanks de regen en de modder was het een prachtige tocht met een verrassend leuke ontmoeting onderweg.

We parkeren de auto bij de Oldemeijerweg in Rheeze en starten vol goede moed. De lucht is fris, maar het voelt heerlijk om weer buiten te zijn. Het landschap ademt winter. Het is bijzonder om te zien hoe hetzelfde pad en hetzelfde bos je telkens weer kunnen verrassen.

Rust en ritme
De eerste kilometer verloopt soepel. De bodem is zacht en hoewel er nog steeds plekken nat zijn, zak je nergens weg. Met goede wandelschoenen is deze route prima te doen. Terwijl we wandelen en genieten van de stilte, valt het me op hoe ik steeds meer mijn eigen ritme begin te vinden. Elke wandeling voelt als een stap vooruit, heel fijn. Ook de conditie wordt beter met minder gehijg. 

Pieterpadbankje
We passeren het bekende Pieterpad-bankje vlakbij camping De Klashorst, maar we besluiten om deze keer niet te pauzeren en lopen met een klein punt terug richting het startpunt. Onderweg wordt er weer driftig gefotografeerd maar we moeten wel goed opletten, want de wortels van de bomen hinderen ons soms en op sommige stukken belemmeren omgewaaide bomen het pad.  

Eindpunt en tevredenheid
Na 4.1 kilometer komen we terug bij de auto. Dit is precies wat we nodig hadden: een korte wandeling, omringd door de stille pracht van de natuur. We voelen ons weer lekker opgeladen en tevreden. De paarse route heeft ons opnieuw verrast. Het is een genot om hier in alle seizoenen te zijn en te zien hoe de natuur steeds iets nieuws brengt. Op naar de volgende wandeling! 🌿