inleiding Steve Halliday kennen wij al sinds 2006 van de show Rocking On Heavens Door, waar hij de rol van Eddie Cochran vertolkte en in een "zustershow" nam hij de rol van een jonge Elvis Presley op zich. Uiteindelijk besloot Steve in 2008 om solo verder te gaan als Elvis Tribute Artist (ETA) en alle zaakjes en boekingen in eigen beheer te doen. We hebben hem verschillende keren zien optreden in Nederland en Engeland bijvoorbeeld in de show van Barry Steele (Roy Orbison tribute) en hadden contact via de YouTube-chat. Tijdens een van onze gesprekken vertelde hij ons over zijn nieuwe project: een Cliff Richard-show. Hoewel we ons er niet veel bij konden voorstellen, zeiden we tegen hem dat we zeker zouden komen kijken als de show klaar was. En zo geschiedde. Made in BritainIn oktober 2009 vlogen we naar Londen om de show in het Wyllyotts Theatre, Potters BarPotters Bar bij te wonen, met in de hoofdrollen: Steve "Cliff Richard" Halliday, The "Shadows" Rapiers, Michael "Billy Fury" King and special guest Craig Douglas. Over de show: Met spanning gingen we zitten op de 8e rij en we raakten aan de praat met enkele bezoekers. Omdat ik een camera om de nek had, werd gedacht dat ik van de pers was en ik heb ze maar in de waan gelaten. En dan begint de show en ik heb de camera in de aanslag. Michael King trapt af en geeft zich helemaal als Billy Fury en ik kan niet anders zeggen: dat doet hij meer dan uitstekend. Blij dat ik het opgenomen heb. Later treedt Steve op als Cliff Richard en met de nummers "move it" en "living doll" blaast hij mij weg, hij doet ook dat als de beste. Wat is het ook een ras-artiest en multi talent. Met gemak zet hij verschillende acts neer. En dan kondigt Steve "Craig Douglas" aan. Ik heb de naam wel eens gehoord, maar verder zegt het me eigenlijk ook niet veel. Craig stapt de bühne op en meteen zie je het: dit is een artiest van wereldklasse. Met het grootste gemak beweegt hij zich over het toneel alsof hij dat al jaren doet en dan de manier hoe hij gekleed is: de perfectie ten top. En dan heeft hij nog geen noot gezongen! Ik ben nu al onder de indruk. Even later laat hij de eerste tonen horen en ik herken het meteen: in één klap word ik teruggeworpen naar de jaren 50 en 60, mijn jeugdjaren. Opgegroeid met 2 oudere broers en zussen ontkwam ik in die tijd niet aan de songs die Craig vanavond voor ons zingt. Wat een heerlijkheid. Ik ken ze allemaal.
EnglishINTRODUCTION We have known Steve Halliday since 2006 from the show Rocking On Heavens Door, where he played the role of Eddie Cochran and in a "sister show" he took on the role of a young Elvis Presley. Ultimately, Steve decided in 2008 to continue solo as an Elvis Tribute Artist (ETA) and to do all business and bookings by himself. We saw Steve perform several times in the Netherlands and England, for example in the Barry Steele show (Roy Orbison tribute) and were in touch via the YouTube chat. During one of our conversations he told us about his new project: a Cliff Richard show. Even though we couldn't imagine much, we told him we would definitely come and see it when the show was done. And so it happened. MADE IN BRITAIN In October 2009 we flew to London to see the show at the Wyllyotts Theatre, Potters Bar, starring: Steve "Cliff Richard" Halliday, The "Shadows" Rapiers, Michael "Billy Fury" King and special guest Craig Douglas. About the show: We eagerly sat down in the 8th row and started chatting with some visitors. Because I had a camera around my neck, people thought I was from the press and I misled them. And then the show starts and I have the camera ready. Michael King kicks off and gives his all as Billy Fury and I can only say: he does it more than excellently. Glad I recorded it. Later Steve performs as Cliff Richard and with the songs "move it" and "living doll" he blows me away, he also does that like the best. What a born artist and multi-talent he is. He performs various acts with ease. And then Steve announces "Craig Douglas". I've heard the name before, but other than that it doesn't really mean much to me. Craig steps onto the stage and you immediately see: this is a world-class artist. He moves across the stage with the greatest of ease as if he has been doing so for years and then the way he is dressed: perfection at its finest. And he hasn't even sung a note! I'm already impressed. A little later he plays the first notes and I recognize it immediately: in one fell swoop I am thrown back to the 50s and 60s, my youth. Growing up with 2 older brothers and sisters, I couldn't escape the songs that Craig sings for us tonight. What a glory. I know them all. 1959: Only Sixteen 1960: Pretty Blue Eyes 1961: A Hundred Pouds of Clay 1962: Oh Lonesome Me In between, the Rapiers give away an instrumental of the highest class. What a show, what artists. We are glad we traveled for this show to the UK. It was great and highly recommended. Thank you all. Complete playlistlook what I found Met dank aan YouTuber-in-the-seats 19betty50, laten we een voorproefje nemen van de huidige tourshow Made in Britain van The Rapiers tijdens zijn bezoek in oktober aan het Wyllyotts Theatre, Potters Bar. 6a00d83451b4e369e20115713adfec970c-200wi Viervoudige plicht is aan de orde van de avond voor onze jongens, die hun eigen set uitspelen, en vervolgens popzanger Craig Douglas uit de jaren 60 (die beroemd was op de Britse Hitparade met Amerikaanse popnummers als Only Sixteen, A Hundred Pounds of Clay, Pretty Blue Eyes), Steve Halliday als Cliff Richard en Michael King als Billy Fury. Hoogtepunt van onderstaand clipskwartet? Zeker Colin Pryce-Jones die hard aan het soleren is op Nothin' Shakin', toegegeven, een van zijn favoriete Britse rockers aller tijden. This is the link: /rapiers.typepad.com/rapiers_are_go/made-in-britain/
0 Opmerkingen
|
