77. Ommen: Startpunt Beerzerzand (rood)

klik op de foto voor het Google Fotoalbum

Ommen
Startpunt Beerzerzand
Parkeren Beerzerweg / Gemoelaksweg - Beerzerzand
Afstand 9.6 km (rood) 9-10 km

Voordat de regen uit de lucht komt, zijn wij al op pad. We willen parkeren bij Beerzerpoort, maar daar zijn ze bezig met de parkeerplaats, dus rijden we door tot de volgende mogelijkheid. Dat wordt parkeren bij het  Beerzerzand. Normaal is het hier een dikke modderbende, maar ze hebben behoorlijk zand gestort. Het valt nu wel mee.

We starten en gaan door het hek van Landschap Overijssel. Daarna direct linksaf en even verder nog eens linksaf. We eindigen op het fietspad tegenover camping De Roos. Daar moeten we de weg oversteken en over de camping doorlopen tot we bij de dode arm van de Vecht komen. Een plaatje is het. en wat is dit een mooie camping, aan beide kanten plekken om te kamperen.
We volgen het Vechtdalpad langs de Vecht en we moeten heuveltje op en heuveltje af. Als we de Vecht verlaten zien we dat het Vechtdalpad rechtdoor gaat richting Junne. Wij moeten linksaf de Seemanweg op. We blijven gewoon in het bos en we komen buiten een man en vrouw verder niemand tegen. 

Net voor de Nieuwe Hammerweg moeten we linksaf een best breed pad op die uitkomt op de Beerzerweg. Oversteken en even op het fietspad een stukje richting Ommen en dan meteen linksaf het spoor over. Daar gaan we weer het bos in, de Junnerveldweg is dit. Wij zijn hier vreemd genoeg nog nooit geweest. Het is geweldig mooi. Op het brede pad moeten we dan weer linksaf en dan weer rechtsaf en uiteindelijk komen we uit op het fietspad van de Junnerbaan, dat is bekend terrein.

De Junnerbaan eindigt bij de Beerzerweg en die moeten we oversteken om even verderop links de Gemoelaksweg op in te gaan. We komen langs camping Vogelsangh en hier op dit pad zien we veel vogelkastjes aan de bomen en een insectenkastje. Dan komen we bij een vrij groot open stuk. Even het infobord lezen en ik maak er gemakshalve een foto van. In het kort gezegd: hier wordt 55 ha bos omgetoverd tot heideveld. Mooi om te zien en nog mooier is het dat we hier alleen zijn. Het is hier doodstil. Op het eind van het pad zien we dan eindelijk iemand aankomen op een crossfiets.

We naderen het spoor en als de trein voorbij is kunnen wij oversteken. Aan de andere kant direct rechts weer het bos in voor een laatste paar klimmetjes om vervolgens uit te komen op het pad waar we begonnen zijn. Met10 kilometer in de benen en veel foto's op de telefoon rijden wij terug naar huis. Daar gaan we aan de lunch en nemen er een lekker kopje hete soep bij. Laat de regen maar komen. 

---