Dag 11 Cortez - Richfield

Vrijdag 14 mei 2010

Cortez – Richfield (465 km)

Staat: Colorado – Utah

Vandaag zijn we iets later weggereden omdat ik had zitten klungelen in de douche. Was ik net gedoucht en bezig met bodymilk toen ik dacht: "wat is dit voor slijmerige prut?" Bleek het bodywash te zijn in plaats van bodymilk. Kon ik weer opnieuw gaan douchen. Lekker slim dus.

Afijn we vertrokken om half 10 en de reis zou gaan naar Greenriver, zo’n 5 uur rijden.
Voordat ik met mijn verslag verder ga even dit: als sommigen van jullie misschien de indruk krijgen dat Amerika saai is, althans onze ritten, dan is het tegendeel waar. Het is echt zo’n gigantisch groot en geweldig land, dat je het helemaal niet goed kunt omschrijven hoe het er uit ziet. Maar in ieder geval krijg ik een blij en vrij gevoel als ik hier rij en het is echt enorm relaxed. 

Wat vooral opvalt is dat iedereen zich aan de snelheden houdt. Mag je 75 mijl dan rijdt iedereen dat, mag je ergens opeens 55 mijl, dan rijdt iedereen 55 en kom je in een gebied waar kinderen naar school gaan en waar je 20 mag rijden, dan rijden ze daar 20 ook al is er geen kind te bekennen. En omdat iedereen zich er aan houdt, doe je vanzelf mee, dat is ineens helemaal niet moeilijk.
Verder is het een rare gewaarwording bij de kruispunten. Als op elke hoek een stopbord staat, betekent dat wie het eerst bij het kruispunt is, mag het eerst doorrijden. Heel vreemd dat je dan het verkeer van rechts geen voorrang hoeft te geven. Moet je in Nederland eens proberen, dan kun je meteen ruzie krijgen over wie er dan wel het eerst bij het kruispunt was.
Fietsers zie je hier ook weinig tot helemaal niet en dat is met die afstanden ook niet zo vreemd. Een enkeling kom je tegen, die dan nog zo’n beetje de hele dag moet doorfietsen voor die zijn tent kan opzetten.

We rijden in het gebied van de 4 corners. Dat betekent dat we in een 4-landenpunt zijn: New Mexico, Arizona, Utah en Colorado. Tja en dan komen we in Utah en dat is wel even iets anders. De ene keer heb je het idee dat je in een grote zandafgraving rijdt en de andere keer denk je: als ze me vroeger gezegd hadden dat het er zo op de maan uitziet, dan zou ik dat geloofd hebben. Woorden schieten echt te kort als je de verschillen allemaal ziet. De ene keer is het dus vlak en kaal, de andere keer ziet alles er geel uit en dan weer rood. Bekijk het filmpje maar eens en ervaar wat wij o.a. ervaren hebben in onze autorit van vandaag. 

Verder mooie uitzichtposten gezien en daar zijn we natuurlijk een aantal keren gestopt.
Rond 2 uur kwamen we in Greenriver aan. Omdat het dit weekeind vrij kamperen is en er zogenaamd geen plaats voor ons was, hebben we meteen maar besloten om verder te gaan, want morgen gaan we Bryce Valley in en daar willen we wel enige tijd doorbrengen. Dus alle kilometers die we vandaag konden meepikken zou ons morgen weer schelen. Na nog een heel mooie rit door de bergen met mooie uitzichten maar in een regenbui van ongeveer 30 minuten kwamen we om 17.00 uur in Richfield aan. Deze KOA-camping is een erg mooie camping met veel gras en bomen. Gelukkig is er een cabin voor ons vrij. Tot nu toe treffen wij het enorm als het om de weersomstandigheden gaat. Elke dag lopen we met blote armen en alles kunnen we zonder jas doen. Alleen hebben we pech gehad dat we niet naar Nashville konden. Oh ja, jammer voor mij, maar de zwembaden op de KOA’s zijn allemaal nog gesloten.