Deze week zijn de weersverwachtingen erg goed en we kunnen zelfs rekenen op een aantal dagen lekker nazomeren. Vandaag wordt het echt terrassenweer met een temperatuur van boven de 30 graden. De laatste kans voor een reünie op het terras van Spoor 7 in Ommen. De dames worden opgetrommeld voor een paar leuke uurtjes. 

​Ik vertrek rond 9.15 uur en fiets lekker die kant op. Daar kom ik tegen 10 uur aan. Ik heb koude voeten iets waar ik erg snel last van heb en daarom ga ik eventjes op de Vechtbrug in het zonnetje zitten met de voeten in de zon terwijl ik geniet van het uitzicht over de Vecht.

Koffie met gebak
Dan fiets ik naar het station en denk dat ik wel de eerste zal zijn, maar ik zie Willy en Gerda al op het terras aan de voorkant van het station zitten. Ik parkeer de fiets en we overleggen even waar we gaan zitten, voor het station of aan de andere kant. We kiezen voor het laatste. Daar is meer ruimte en je hebt meer kans op een zonnetje. Het wachten is op Zwaantje. Als zij er ook is bestellen wij koffie met appelgebak. Het wordt meteen al een gezellige boel, alleen worden we gestoord door de wespen. Het zonnetje schijnt en het wordt ook best warm. De tijd vliegt om en voor we het weten is het tijd voor een lunch. Aangezien we geen last willen hebben van wespen bij het eten, gaan we naar binnen.

Lunch
De alleraardigste bediende schuift, op aanvraag, een extra tafel aan zodat we verder van elkaar af kunnen gaan zitten. Ja ik ben er wel op gebrand dat je niet op elkaar gepropt zit. Dit corona virus gun je niemand maar ook jezelf niet. We bestellen eten en laten ons dat lekker smaken. We sluiten af met koffie.
​
Terug naar huis
Rond 15 uur gaat de trein ​van Willy en Zwaantje moet naar fysio. Gerda en ik wachten nog even en dan komt ook haar trein er aan. Ik stap op de fiets en ga langs een andere weg naar huis. 
​
Jammer dat Rita en Corry er niet bij konden zijn. Volgende keer beter en hopelijk is er dan een vaccin en zijn we verlost van deze corona virus. Bedankt dames voor de gezellige dag. 

Het heeft even geduurd maar dan heb je ook wat. Eindelijk weer eens een reünie van de Veldzichtcollega's. Gewacht tot Gerda met pensioen is zodat iedereen kan.Zwaantje is er vandaag niet bij vanwege familieomstandigheden. Nadat Betsy mij vertelt dat Ommen geen goede optie is om de reünie te houden omdat je over de koppen kunt lopen vanwege de Bissing dagen, besluiten we uit te wijken naar Coevorden. Daar bespreekt Gerda de locatie. Om 10 uur komen we aan, de zon komt er flauwtjes door. Als iedereen er is beginnen we met koffie en we installeren ons mooi onder de parasol en op een loungeset. Al direct zit de stemming er in.
En dan komt Willy natuurlijk weer met iets leuks op de proppen. Voor iedereen een tas en een ketting. Voor het geld wat zij hieraan besteed heeft, zijn in Istanboel symbolisch bomen geplant. We worden wel een beetje in verlegenheid gebracht. Zij heeft altijd iets bijzonders voor ons. 

Na 2 uurtjes moeten we de parkeerschijf 2 uur verder zetten en dan gaan we meteen naar onze gereserveerde tafel. Daar bestellen we lunch. Het eten staat nog maar net op tafel als het begint te regenen en wij nemen snel alles mee naar binnen, waar we de rest van de middag blijven.
Weer 2 uur later de parkeerschijf nog 1x verzetten.

Rita is goed op dreef en ze vertelt honderduit op een manier zoals zij dat alleen kan. De oude Rita van kantoor is duidelijk herkenbaar. Ik lach me echt kapot en de tranen rollen over mijn wangen. De middag is echt hartstikke gezellig en eigenlijk is het al weer jammer dat het voorbij is. 
​Volgende keer in Zwolle?