Graftschafter Fietsen Tour: 1
Start: Losser
Afstand: 30 km (volg GFT 1)
Knooppunten: 13-18-70-23-60-40-50-96-18-75-42-55-24-32-14-53-80-43-48-49-69-13

We starten in Losser en parkeren  de auto bij de kerk. Aan de overkant gaan we eerst op een terras voor een kopje koffie en dan fietsen we naar de Sportlaan, waar de route begint. 

Al snel begeven we ons in het mooie natuurgebied van Twente. We volgen de bordjes Graftschafter Fietsen Tour 1. Zien we die bordjes niet, dan de witte bordjes met een groene fiets en groene pijl.
We steken de Dinkel over en een eindje verderop moeten we net voor een horecagelegenheid rechtsaf. We zijn in Duitsland. 

Klooster Bardel
Na enkele kilometers komen we aan bij een school en daar achter klooster Bardel (zie foto). Het klooster werd in 1922 door franciscanen gesticht. 

Gildehauser Venn
Vervolgens fietsen we door het Gildehauser Venn, het grootste natuurgebied van het Grafschaft. Dit gebied kenmerkt zich door unieke veengebieden, heidevelden en kleine meertjes. We stappen hier af en eten onze meegebrachte lunch met thee. De uitkijktoren geeft een mooi beeld van dit gebied. We genieten een poosje van de rust en het mooie landschap.

Bad Bentheim
Na deze pauze voert de route ons naar Bad Bentheim. We besluiten de route te verlaten om een bezoekje te brengen aan dit leuke stadje. We bezoeken 2 terrassen naast de burcht en gaan ook nog even shoppen. 

Gildehaus
Daarna gaat de route verder richting Gildehaus. Het landschap waar we doorheen fietsen is bijzonder mooi. In Gildehaus staat een prachtige molen, gebouwd met de bekende Bentheimer zandsteen. Dezelfde steen waar het paleis op de Dam in Amsterdam van gebouwd is.  We gaan aan een picknicktafel iets drinken en we lopen rond om foto's te maken. 

Uitkijktoren
Als we verder fietsen door dit mooie gebied, de uitlopers van het Teutoburgerwoud, komen we langs een uitkijktoren wat voorheen een molen was en ik wil naar boven. Jammer, de deur zit op slot. 

Losser
We komen weer aan in Losser. We eindigen In een van de vele cafés met een kopje koffie en lopen dan naar de auto. 

​Een prachtige route van ruim 30 km.

Graftschafter Fietsen Tour: 13
Start: Wielen
Afstand: 56 km

Na een paar dagen rust besluiten we verder te gaan met de Graftschafter Fietsen Tour. We starten niet te ver van huis en parkeren op de parkeerplaats bij wat een voormalig café was. 
We fietsen richting Roefs Jan, een bekend fenomeen als je in deze buurt bij de grens woont. Helaas is dit restaurant HeideSchloösschen jaren geleden gesloten. We steken de drukke weg over en na een paar kilometer gaan we linksaf richting Itterbeck, langs de Itterbecker Heide, die we overigens niet gezien hebben.

Openluchtmuseum Itterbeck
In Itterbeck mogen we door het plaatsje fietsen. Iets wat eigenlijk niet heel vaak gebeurt. We maken van de oude boerderijen en werktuigen foto's. Dan gaan we verder naar Wilsum over landweggetjes met veel maïs. Het is prachtig hier.

Lunch in Wilsum
In Wilsum maak ik enkele foto's en we kijken nog even op het terras bij Café am Mühlenteich. Het is voor een zondag niet druk, maar toch geven wij de voorkeur aan de picknicktafel en bij de watermolen nemen we onze lunch. 

Na de lunch weer verder richting Hoogstede en op een gegeven moment fietsen we bij Kalle op het Noaberpad. Ik snap wel waarom dat wandelpad hier langs gaat. Het is echt heel mooi hier en vooral erg rustig. Ik houd van Duitsland.  De rust en de ruimte die je hier elke keer weer ervaart is geweldig. 
Vanaf Hoogstede fietsen we in de Vechtvallei en we bereiken heel gemakkelijk Emlichheim. Nu is het opletten geblazen, want de vorige keer ging het niet goed. Nu lukt het wel. 

Theepauze
We fietsen eerst aan de ene kant van de Vecht, dan de brug over om aan de andere kant verder te gaan. We stoppen voor een slok water en ik wil foto's maken, maar mijn spiksplinternieuwe fototoestel geeft de geest. Echt balen en dat blijft wel een beetje malen in mijn hoofd. Bij de volgende picknickplaats aan de Vecht nemen we een theepauze. Mooie plek is dit.

We fietsen richting Achterin, een gehucht wat in Nederland ligt. Deze laten we rechts liggen en we fietsen door tot een bushokje. Even weer een pauze voor water. Het is vandaag toch een stuk warmer dan verwacht. We moeten nu rechtsaf en even later zijn we op het Schoolpad, een fietspad met veel maïs aan beide kanten en veel zonnebloemen. Nog een paar kilometer en dan komen we aan in Wielen. 55 km op de teller. 

Deze fietsroute is de moeite van het fietsen waard. 

Al weer zo'n warme dag, 35 graden is er voorspeld. Dus, wij zitten net na 8 uur al in de auto op weg naar Wietmarschen. Daar parkeren we even voorbij de VW garage. Een mooie parkeerplek waar jij je over jouw fietsendrager geen zorgen hoeft te maken. De parkeerplaats is namelijk heel ruim. 

Om goed 9 uur zitten we op de fiets. We rijden even naar het eerste punt en fietsen dan richting Lingen. Als ik later de app bekijk dan zie ik dat ik eigenlijk niet deze richting op als eerste wilde fietsen, maar andersom. Afijn de keuze is gemaakt. We fietsen al snel op de Glaubsweg, het zand/grindpad welke over gaat in de asfaltweg Der Alter Diek met allerlei beelden met betekenis aan de kant van de weg. Dan rijden we richting de snelweg maar net voordat we denken die over te moeten steken, slaan we rechtsaf de Stiftsbach op. Een mooi grindpad die uitkomt bij Dragos am See, waar we eerder geweest zijn voor een koffie aan het strand. Nu is er echter geen plek voor ons. Alles is gereserveerd voor mensen die komen ontbijten. Wij moeten voor nood verder. Wij slaan voorbij het meer linksaf en moeten lopend door een tunneltje en fietsen dan aan de andere kant verder op de Stiftbach. Wat is het hier mooi. 

Eerste pauze
We komen door Biene, een echt boerengehucht en hierna richitng Löhne door de bossen. Wat is dit een geweldig gebied, mooie brede paden in de bossen. We nemen hier een fijne pauze op een bankje en appen de kinderen. 

Hierna komen we over een mooi heideveld met uitkijkpost, waar we ook even bovenop gaan. Allerlei vogelgeluiden kun je beluisteren en je mag raden welke vogel fluit. Nou dan moet je niet bij mij zijn. Mijn naam is haas. Als we het gebied uit zijn maak ik een foto van het bord: Löhner Sand. Hierna blijven we in de bossen en op een gegeven moment moeten we de Eems oversteken. Op de brug maken we foto's. Grappig is dat er een paar van die plaatjes op de rand geboord zijn met de afstanden naar diverse plaatsen. 

Geeste
Dan fietsen we richting Geeste en komen aan bij een meer wat we niet kunnen zien vanaf de weg. De app laat het zien op de telefoon. Het lijkt alsof we in de duinen fietsen en het is best een groot gebied. We besluiten toch even naar boven te fietsen om te kijken hoe het er uit ziet. Jeetje, een plaatje en een waar vakantieparadijs. Wat jammer dat ik de zwemkleding niet bij me heb. Volgende keer moet dat echt mee, want wat heb ik zin in zwemmen. Natuurlijk horen we Nederlanders praten, waar zijn ze niet? We lopen een stukje, maken foto's, blijven even zitten en gaan dan weer verder.

Lunch
We fietsen naar beneden en vervolgen onze weg. We nemen een lunchpauze bij een jaknikker, die trouwens niet knikt, hahaha. Prachtig is het hier. Dieren die liggen in de schaduw van de bomen. Het is hier zo stil dat je wel een middagdutje kunt doen. Maar we gaan verder en steken weer de Eems over. Mooie paarden zijn aan het drinken. Altijd weer een mooi plaatje.
Dan komt er een mevrouw die mij de weg wil vragen en ik antwoord: Ich weiss es nicht, wir sind ja die Holländer. Ach so, zegt ze en ze fietst verder en zegt dat ze wel op de verkeersborden zal kijken. Nou ja, daar zijn die dingen toch ook voor bedacht toch? Lekker snugger. 

Bij een kapelletje stoppen we weer. Er waait een lekker windje. Ik drink een halve liter water en heb inmiddels zo'n 2 liter weggewerkt. Als we verder willen dan komt de wind echt opzetten. 

Nadat we bijna in Wietmarschen zijn, nemen we nog een pauze voor een stukje fruit. Even zitten aan de picknicktafel en kijken wat er in het tuinhuisje te koop is. Eieren, maar die kunnen we niet meenemen op de fiets. We drinken nog wat water en fietsen dan voor het laatste stuk. Als we bij de auto aankomen staat de teller op 52 km. We gaan naar huis en zien uit naar een ijsje en een douche. 
​
Deze route is er één om in te lijsten. Een echter aanrader.

Graftschafter Fietsen Tour 10: Hoogsteede
Start: Hoogsteede
Afstand: 38 km

Vandaag wordt het weer warm en we vertrekken vroeg naar Duitsland, zodat we voor de ergste hitte weer thuis zijn. We parkeren voor de kerk in Hoogsteede en zitten voor 9 uur op de fiets. Wij rijden richting de Vecht en dan moeten we net voor de Vecht rechtsaf richting Kalle. Bij de picknickplaats moeten we niet rechts maar linksaf. Heerlijk onder de bomen. We fietsen linksaf, rechtsaf en rechtdoor, geen mens te zien op de fiets, geen wandelaars en geen auto's. We hebben de natuur voor ons alleen tot Esche. Af en toe moeten we een grote weg oversteken en dat is in Duitsland altijd uitkijken geblazen. De Duitser rijdt hard en voor je het weet lig je onder een auto, dus eerst links kijken, dan rechts en weer links. Toch maar even afstappen voor de zekerheid, de versnelling laag en de elektro op turbo. Zo ben je snel aan de overkant. Afijn In Esche is het nog geen tijd voor een pauze, we zijn nog maar 10 km op weg. We fietsen door, af en toe uitwijkend voor een landbouwvoertuig. Man, die drukken je bijna in de berm, wat een gevaartes. We fietsen langs de jaknikkers en het oliewingebied.  Altijd weer indrukwekkend om te zien. 

Pauze.
In een overdekte picknickplaats nemen we iets te drinken en we bekijken de kaart om te zien waar we zijn. Achter de picknickplaats is in 1957 een olieuitbarsting geweest. In een omtrek va 250 meter rondom de boorput kwam er gas vrij. Tien meter hoge fonteinen spoten onophoudelijk. Na een paar dagen stond de olie 80 cm tot 1,5 meter hoog op een oppervlakte van 8 hectare. Wat een ramp zal dat geweest zijn een gigantisch meer met alleen maar olie. Na de sanering ziet het er nu allemaal weer goed uit. Veel landbouwgrond met maïs en rogge. 

We fietsen weer verder en we zien onderweg zomaar 2 herten op een weide en dan komen we aan in Georgdorf. Hier zien we direct al een heel grote 45 ton wegende steen die afkomstig is uit Zweden. De steen is door de druk van massa's ijs verschoven naar het zuiden en is in 1982 per trein hier naar toe vervoerd.

Lunch
We fietsen verder langs Am Alte Picardie. Onderweg zien we een picknicktafel en daar nemen we lunch. 

Na de lunch blijven we langs het water fietsen, soms zo'n smal pad dat je wielen er net in passen en dan weer in een soort breed bandenspoor van karren. Uiteindelijk fietsen we over oud asfalt. Al met al heel mooi en lekker onder de bomen. Om 13.00 uur zijn we bij de auto. Snel de fietsen opladen en naar huis. Het is inmiddels 34,5 graad. Heel warm. In de auto is gelukkig climate controll. Thuis laten we ons zakken op de stoel en bank en zetten Netflix aan. Wat een mooie dag en mooie route. 

​Een aanrader.

Graftschafter Fietsen Tour 17: Neugnadenfeld
Start: Neugnadenfeld 
Afstand: 51 km

Vanwege de voorspelde 32 graden zijn we al vroeg vertrokken en fietsen we vanuit Neugnadenfeld met zijn kunstwegenstations richting Nieuw Schoonebeek. Binnen 500 meter bevinden we ons in een bosje en we stoppen bij een aanduiding: Kriegsgräbestätte. We stappen af en lezen het bord met de indrukwekkende tekst dat hier 600 krijgsgevangenen uit de Sovjet Unie in een massagraf zijn begraven. Ik maak een foto en word stil van het idee alleen al: 600 mensen op dit kleine stukje grond liggen hier. Onvoorstelbaar en het maakt best wel indruk. 

Dan gaan we verder en na 2 km zijn we al weer op een asfaltweg. We fietsen naar de grens toe en zien al snel de grenspaaltjes of althans wat er van over is. Hier is het programma HUNTED opgenomen. Niet de eerste keer dat we hier zijn, maar toch even een paar foto's.

In Nieuw Schoonebeek maak ik ook foto's, eentje van een vrijstaande kerktoren en daarnaast van een museum. Een idee om daar in de toekomst eens een kijkje te nemen. Bij de toren gaan we rechtsaf richting het zuidelijke Bargerveen; een uitgestrekt, idyllisch veengebied. Het is verlaten en stil. Opmerkelijk vind ik dat er zomaar aan de weg een bordje met info in de berm staat. Wij stappen niet af om het te lezen, want er is niet eens een parkeerplaats of zo. We vragen ons af wie dit dan überhaupt gaat lezen. We kijken later nog wel even over het reusachtige natuurgebied maar verder voert de route ons vooral over een kale, saaie en rechte asfaltweg. Geen schaduw te bekennen en het wordt al behoorlijk warm. Dan moeten we in Nieuw Schoonebeek de weg oversteken richting Duitsland en zowaar zien we een bankje in de schaduw. Die is voor ons. 

Pauze
Onze eerste pauze. We drinken thee en water en nemen een banaan. Na deze onderbreking fietsen we richting Twist. Een nietszeggende plaats waar de bebording vreselijk is. We hebben absoluut geen idee hoe of wat. Heen- en terugfietsen, dat is het vooral wat we doen. Uiteindelijk vinden we het dan toch. Als we net op de goede weg zitten, geeft de app aan dat het weer verkeerd is, dus weer terug en dan blijkt dat we bij een kerkje van het fietspad af moeten. Wordt niet aangeduid en is ook vooral heel vreemd. We kijken links van het kerkje en zien een grasveldje met een soort van schuurtjes. Heel apart, maar kennelijk moeten we hier overheen fietsen. Ok dat doen we dan maar. We zijn dan even zo'n 50 meter in een bosje om vervolgens de afschuwelijk Wavin te zien. Als we het pad af fietsen komen we bij de asfaltweg uit. Was dit stukje een verrijking? Nee dus. 

We fietsen verder en net als we gezegd hebben hè hè eindelijk wordt het dan toch nog wat, belanden we in een soort van woestein. Gezien onze watervoorraad en het hete weer besluiten we terug te fietsen en een alternatief te zoeken. Die vinden we als we in een bushokje in Geeste (zoals Google aangeeft) pauze nemen. 

Lunchpauze
We eten onze lunch en drinken wat. We bekijken de kaart en besluiten de route in te korten en vanaf hier rechtstreeks naar Georgsdorf te fietsen. 

Ruim 11 km fietsen we over een asfaltweg. Af en toe een beetje schaduw van de bomen. Soms worden we ingehaald door enorme landbouwvoertuigen. Het is nu echt bloedheet maar wel een windje. De zonnehoeden moeten bewerkt worden met een touwtje zodat ze niet afwaaien. In Georgdorf komen we weer op de route. Bij een winkel kopen we 2 flesjes water. Heerlijk ijskoud. Het water wat nog in mijn bidon zit giet ik over mijn hoofd en shirt. Heerlijke verkoeling en echt nodig. Het laatste stuk fietsen we over een fietspaadje (op eigen risico staat er) langs het water. Lekker in de schaduw. Dan bruggetje over en aan de andere kant weer verder. Weer in de zon. Pffff.

Een laatste pauze
In het bos, een paar kilometer voor Neugnadenfeld nemen we een laatste pauze. Even weer afkoelen onder de bomen en lekker in de schaduw. Dat scheelt echt enorm. Hier blijven we een kwartiertje zitten.

Om 15.15 uur komen we aan bij de auto. Snel de fietsen opladen en dan in Emlichheim  tanken. Thuis trakteren we onszelf op een ijsje. 

Al met al een mooie, maar ontzettend hete dag.

Onderstaand stukje fietsen we later wel een keer. 
Tussenstop in een van de restaurants in Veldhausen. Na een pauze fietst u verder naar de volgende bestemming: het veenmuseum in Hesepermoor. Door uitgestrekte veengebieden loopt de route terug naar Georgsdorf met de indrukwekkende windmolen. Langs het Coevorden-Piccardie-kanaal fietst u naar Bathorn, waar u meer te weten komt over de gevangenen- en werkkampen uit de Tweede Wereldoorlog. Verken het kunstwegen-object ´Ein Weg durch das Moor´ (een weg door het veen) en maak een wandeling door het uitgestrekte veengebied. Vervolgens fietst u terug naar Neugnadenfeld.

Graftschafter Fietsen Tour 16: Neuenhaus
Start: Neuenhaus
Afstand: 56 km

"Uw tocht begint bij de windmolen in Veldhausen,"zo vertelt ons de omschrijving van deze route. Maar Neuenhaus is voor ons dichterbij, dus daar starten we. We parkeren achter de kerk en fietsen naar Veldhausen. Door het dorp en langs de windmolen fietsen we over rustige landwegen en smalle oude geasfalteerde fietspaden door het Vechtdal tot aan de Nederlandse grens. We zien ontzettend veel maisvelden en mooie velden met zonnebloemen. Alleen maar landbouw hier in Duitsland. 
Na de grenspaal zijn we in Nederland. We fietsen tot aan het Nordhorn- Almelo-kanaal en die volgen we.  Bij het schuivenhuisje in Tilligte (zie foto) een oude stuw, stroomt de Dinkel onder het kanaal door. We kijken even, stappen af voor een paar foto's en drinken en omdat het zo ontzettend warm is, fietsen we door. Wij zoeken een plek in de schaduw. 

Lunch
Een eind verderop hebben we die eindelijk gevonden. Een bankje met tekst. Hier genieten we van onze lunch en daarna weer opnieuw insmeren met zonnebrand factor 50.  

Ootmarsum
Dit is Nederland, weer erg druk op de wegen, veel fietsers, scheurende auto's en brommers die langs je heen flitsen. Wat een verschil met Duitsland. We fietsten naar Ootmarsum, het bekende kunstenaarsdorp. Naast het openluchtmuseum ´Los Hoes´ is het prima toeven in verschillende galeries en cafés. Maar ook hier is het ontzettend druk en zeker op het pleintje. De terrassen zitten bomvol en er lopen veel mensen rond. Een ijsje kopen zit er hier niet in. Na een paar foto's zijn we snel weg. Als we het centrum achter ons laten zien we een snacktent waar wonderlijk niemand in de rij staat. Tijd voor een softijsje. 

Hierna springen we weer op de fiets en verkennen het natuurgebied ´Het Springendal´ met zijn uitgestrekte beukenbossen en heidevelden. We zijn al weer bijna terug in Duitsland. Door het dal van de Dinkel loopt de route naar Lage met de watermolen net buiten het schilderachtige dorp.

Over rustige wegen fietsten we terug naar Neuenhaus. Wat een ontzettend mooie dag en mooie route. Zeer aan te bevelen. 

Graftschafter Fietsen Tour 9: Esche
Start: Esche
Afstand: 43 km
​
Omdat Esche het dichtst bij ons huis is, besluiten we daar te starten. Na de lunch en nadat de tassen ingepakt zijn, zetten we de fietsen op de auto. We vertrekken om 13.30 uur.

In Esche is de parkeerplaats aan de Vecht snel gevonden. Na een korte pauze bij de uitzonderlijke picknickplaats en na een paar foto's van het uitzicht op het Vechtetal vertrekken we over een stukje Noaberpad richting Neuenhaus. Dit is een wandelpad die begint in Bad Nieuweschans tot Kleve. We fietsen rustig langs het natuurgebied en het kunstpadstation "Brüna's Heide." Het is ons stukje Noaberpad die wij in ons beheer hebben. We fietsen verder naar Veldhausen.

Veldhausen
In deze plaats staat een bijzondere achtkante bovenkruier en deze molen is ruim 200 jaar oud. De molen is gebouwd van zandsteen uit Bentheim en staat onder monumentenzorg. Ik maak een foto.

Pauze
Als we een eerste pauze nemen aan een picknicktafel ergens verscholen tussen de bomen, komen er enkele Duitse heren aanfietsen, stoppen bij ons en schuiven vervolgens bij ons aan de picknicktafel. Ik denk: huh? Corona afstand? Nee? De heren hebben lol en de flessen sterke drank komen op tafel. Wij staan meteen op en drinken onze thee staande op. Op afstand eten we een banaan terwijl we even met hen gezellig babbelen. We zeggen tot slot veel plezier en tot ziens.
We steken daarna de Vecht over en na een poosje bereiken we via een fietspad de grenspaal. We fietsen even in Nederland. Het is hier prachtig. Afwisselend over de verharde weg en grindpaden. Via het idyllische kanaalgedeelte komen we aan bij het klooster Frenswegen. 

Klooster van Frenswegen
Het klooster is prachtig gelegen en ideaal voor een bezoek. Wij gaan lekker op het terras zitten waar we genieten van een koffie en een glaasje fris. Dan verder door het Vechtetal. 

We komen bij een bekend stuk en hier moeten we kilometers langs fietsen naast een kanaal, maar wel lekker onder de bomen. Een bankje welke in de zon staat nodigt ons niet uit om te gaan zitten. Dat is gewoon te warm. We wachten af en ja hoor, eindelijk een overdekte picknickplaats in de schaduw. Hier gaan we voor een laatste pauze. We zijn in Wietmarschen. Er komen diverse fietsers voorbij die jaloers kijken omdat wij er zitten terwijl zij dat ook van plan zijn, tenminste zo lijkt het en ze fietsen door. Als wij aanstalten maken om weer te vertrekken zien we een clubje fietsers aankomen en als ze dichterbij zijn is het even hilarisch. Het zijn dezelfde mannen als bij de eerste pauze. Ik vraag of ze de flessen al leeg hebben. Nee dus, dat gaan ze nu doen, hahaha.

Wij fietsen verder, langs het olieveld in het Osterwald. We zien ook verschillende informatieborden die de bijzonderheden van de olieproductie uitleggen. Na nog een mooi stuk komen we aan bij de auto.

Wat een prachtige dag en wat een prachtige route. Zeer aan te bevelen. 

Graftschafter Fietsen Tour: 7
Start: Wietmarchen
Afstand: 46 km

Vandaag vertrekken we met de auto naar Wietmarschen. De parkeerplek is snel gevonden en we stappen om 11.00 uur op de fiets. We mogen eerst Wietmarschen en zijn begraafplaats verkennen om dan het dorp te verlaten. Ook hier volgen landweggetjes elkaar op afgewisseld met grindpaden. Onderweg zien we allerlei beelden, het lijken wel kunstwerken, maar eigenlijk hebben ze te maken met het geloof. Niks voor mij om er verder bij stil te staan. Het lijkt er op dat de eerste weg eindeloos wordt, maar dan mogen we toch een zand/grindpad op. Als we weer bij de weg komen zien we een recreatievijver. Tijd voor koffie.

Dragos am See
Het is hier fantastisch geregeld voor corona. Eerst handen ontsmetten, mondkapje voor, door de zaak lopen naar het terras buiten en het mondkapje kan af. Dan formulier invullen en bestelling doorgeven. Ik vind het een mooie vakantieplek, maar Bé hoort al weer te veel auto's in de verte. Klopt inderdaad.

Wij gaan weer verder. Via een tunneltje onder de weg door fietsen we langs een watertje. Het is echt prachtig hier. Als we weer een poos gefietst hebben is het tijd voor lunch.

Lunch
De plek vinden we bij Grillstube Marschman. Lekker overdekte picknicktafel in de schaduw en bij een oude kerktoren met idem klok. Mooie bloemetjes en wij zitten goed. Lekker eten.

Dan komen we bij Emsbüren en over de brug zeggen we: huh, hier waren we gisteren ook en we begrijpen het meteen. Dat worden vele kilometers richting Nordhorn over hetzelfde pad langs het kanaal en nu links het militair schietterrein. Hier maken we 3 foto's en fietsen snel door tot de Norhorner Vechtesee. 
Daar aan het strandje eten we een banaan en ander fruit.

Het laatste stuk gaat niet zonder slag of stoot want we verrijden ons. Je moet wel goed opletten welke richting het bord nou precies aanduidt. Zodoende maken we best veel extra kilometers. Maar fietsen is geen straf, dus het is ook weer niet zo erg. Eindelijk fietsen we dan toch langs de Vecht tot aan Wietmarchen. Onderweg nog een mooi klooster gezien waar men tegenwoordig vergadert.
​Tegen 17.00 uur zijn we bij de auto. Wat weer een mooie dag. ​

Grafschafter Fietsen Tour: 20
Start: Nordhorn
Afstand: 58 km

We vertrekken naar Nordhorn en zoeken de plaats op waar de route begint. Eerst parkeren we ergens en halen dan de app er bij. Nee we moeten verder zoeken. Dan blijkt dat we moeten parkeren aan de kant van het Norhorner Vechtesee bij restaurant Pier 99. We beginnen op dat terras met koffie. Krijg je in Nederland vaak aan Haags bakkie, dit was gewoon een emmer vol. Later bij het afrekenen snap ik ook waarom. Het is een kan koffie, hahaha.

Dan stappen we op de fiets en na een klein eindje rijden om het meertje verlaten we Nordhorn. Al snel bevinden we ons in het groen en langs het water. De ene keer fietsen we op een verharde asfaltweg, de andere keer op een soort van karrenspoor of een grindpad. Links een kanaal en rechts militair schietterrein. Ergens onderweg ook nog een uitzichtpunt over dat terrein. Het duurt en het duurt en na 17 km mogen we eindelijk een andere kant op.

We komen bij een picknickplaats met katholiek beeldje. Dat plekje is in de schaduw en mooi om daar onze lunch te nemen en dat doen we dan ook. Het is warm vandaag, maar op de fiets is het toch lekker.

De omgeving is prachtig en we steken een drukke verkeersweg over. We fietsen onder de elektriciteitsdraden door en die masten fascineren me altijd weer. Wat een enorme gevaartes. We zitten te snakken naar een terras of zo. We zien op de app dat we dichtbij een gehucht komen. Zul je net zien: daar is een Tuincafé en daar nemen we een spa rood met ijsklonten. We zitten onder de fruitbomen en we zien ook andere mensen zitten. Wat is het hier leuk. We komen aan de praat met de eigenaar, een tukker uit Hengelo die daar ook een café heeft.

Hierna fietsen we het laatste stuk naar Nordhorn waar we weer eindigen aan de Nordhorner Vechtesee.
​Wat een mooie dag. 

Graftschafter Fietsen-Tour: 25
Start: Hardenberg
​Afstand: 58 km

Op de Duitse website Graftschaft Bentheim staan 25 fietsroutes, allen rondjes. Vandaag fietsen we nummer 25 want die kunnen we vanuit huis beginnen. De bewegwijzering geeft heel duidelijk nummer 25 op de bordjes. Verder volg je de groene pijlen. We fietsen in omgekeerde volgorde.
Het is rond 10 uur als wij vertrekken. Het is onze trouwdag en we willen in het kasteel in Coevorden pauzeren voor een lunch. Hier zijn we 43 jaar geleden getrouwd. 

We beginnen en fietsen een stuk Pieterpad. De koeien staan lekker te grazen op het land. Vlak voor Ane moeten we rechtsaf en zo fietsen we op een mooi stukje waar we niet vaak komen. Bij Granny's Barns in Ane moeten we rechtsaf, de Vecht over en dan later links het centrum van Gramsbergen in. Hier maak ik enkele foto's. Daarna doorrijden en over het spoor bij de Mommeriete rechtdoor langs de sportvelden en dan richting de Haandrik. Daar gaan we weer het spoor over en rechtdoor. Opvallend is dat er zo veel Pieterpadlopers zijn. Normaal komen wij er hooguit 2 of 4 tegen. Nu is dat een totaal ander plaatje en het lijkt bijna of er een vierdaagse aan de gang is. Bij de hondenkennel gaan we linksaf, de oude route van het Pieterpad. Waarom de route gewijzigd is, is een raadsel want hier kom je op een gegeven moment bij de Enshoeve waar je de verhalenverteller kunt aantrappen. Bé trapt en Erik Hulsebos vertelt over de slag bij Ane. Grappig hoe het allemaal verteld wordt en de geluiden die er aan zijn toegevoegd. Het lijkt een spannend boek. Toch jammer dat dit van het pad verdwenen is. Wij gaan verder door de Groote Scheere en Het Klooster en om 12.00 uur fietsen we Coevorden centrum binnen.

Kasteel
Via de markt fietsen we door naar het kasteel, waar we in 1977 zijn getrouwd. We vragen enkele voorbijgangers of ze ons op de foto willen zetten. Niet precies hetzelfde als toen maar is wel leuk geworden toch? We vragen ons af of het restaurant open is, want er zit geen mens. We bestellen koffie en nemen plaats op het terras, maar allemachtig wat een wind hier. We gaan gauw naar binnen, annuleren de bestelling en gaan naar De Heeren. Daar is het gezelliger en binnen nemen we een lunch. Het is ook gezellig druk, maar iedereen zit op afstand en er zijn glazen schermpjes geplaatst tussen de tafels.
Het eten ziet er lekker uit, maar opeens krijg ik mijn hap niet doorgeslikt en ik heb het idee dat ik acuut ziek word. Jeetje, als de weerlicht snel ik naar de w.c. en even later spoel ik de lunch weg. Als ik terug kom aan tafel zegt Bé: misschien waren die eieren niet goed of zo. Hij had ook al aan de ober gevraagd of ze net gehooid hadden. Het spul wat op zijn bord lag was helemaal verdroogd. Volgens de ober kon je dat gewoon opeten en het hoorde zo, ook als decoratie, "maar," zei hij met een rode kop, "je hoeft het niet op te eten hoor." Wij snel afreken en er vandoor op de fiets. Ik kan voorlopig geen eten meer zien.

Emlichheim
Op weg naar Emlichheim fietsen we eerst door het Van Heutz park in Coevorden. Het is een geweldig mooi park en daar kan menig plaats jaloers op zijn. In dit park zijn toentertijd onze trouwfoto's gemaakt. Wij zoeken de locatie op bij de fontein en maken ook een paar foto's zo goed en zo kwaad als dat kan. 
Dan fietsen we langs de Klinkenflier. Eerst door de bebouwing, dan langs de recreatieplas. Ook hier enkele foto's en aan het begin van het fietspad langs het Schoonerbeekerdiep ook nog eentje en dan fietsen we een paar kilometer tot het smokkelaarsbruggetje. Hier over heen en dan fietsen we Duitsland in. Aan de Coevorden-Piccardie-kanaal maken we ook nog enkele foto's. Altijd mooi dat water en de begroeiing er in. Via een lang fietspad komen we in Emlichheim. In het dorp maken we foto's.

Terugweg
We pauzeren niet in Emlichheim maar weten een mooie plek aan de Vecht waar we vaker geweest zijn. Als we daar enkele kilometers fietsen stoppen we voor een theepauze. 

We gaan weer verder en zo komen we aan bij Laar. Althans we zien de molen en de kerk rechts van ons. De rit er naar toe vanaf de Vecht is mooi en zeer de moeite waard. Dan fietsen we richting camping Bril in Holtheme. Hier hebben we vroeger, toen we net getrouwd waren, onze stacaravan laten plaatsen. We hebben jaren plezier gehad op die camping. Nu pauzeren we op het kruispunt Rondweg, Hardenberger Diek, aan de picknicktafel voor een sinaasappel.  Tenslotte door Anevelde en langs het huis van Erik Hulsebos naar Hardenberg. We komen door Baalderveld en fietsen langs het ziekenhuis en station en gemeentehuis richting centrum en huis, waar we om 17.00 uur aankomen. Onze fietsen laten in de display 62,5 km zien.

Al met al een erg mooie dag. Straks lekker eten en dan vanavond koffie met gebak en Netflix kijken. Onze dag kan niet meer stuk.