 klik op de foto voor meer foto's Ommen
Startpunt: De Bootsman, Coevorderweg 19 Wolvenspoor - blauw Afstand: 3.7 km Vandaag een wandeling niet ver van huis. Ik ben totaal niet gemotiveerd en heb geen zin, maar we gaan dan toch maar. Straks wordt het vast en zeker genieten en dan zijn we vast weer blij wel gegaan te zijn. Rond 11 uur parkeer ik de auto bij de Bootsman en we gaan het tunnetje onderdoor om aan de andere kant te komen waar het wolvenspoor begint. Wij lopen door het prachtige landschap van Ommen.Terwijl we door de dichte bossen lopen, genieten we van de rust en stilte om ons heen. Af en toe horen we het zachte geritsel van bladeren of het kraken van takken onder onze voeten. Hier en daar zijn plassen en is het modderig, want het heeft de afgelopen maand veel geregend. Na ongeveer een kilometer komen we aan bij een bankje met een waterpomp. We rusten hier even uit, drinken wat water en genieten van het uitzicht voordat we verder gaan. Als we verder lopen, komen we via een klaphek in de Junner koelanden terecht. Hier zien we veel heide en jeneverbessen. Hoewel er geen koeien te zien zijn, genieten we van de prachtige natuur om ons heen. Bij de open plek staat aan picknicktafel die bezet is. Een man kijkt ons na als wij op afstand een foto maken. We horen ook veel vogeltjes fluiten, wat de wandeling extra bijzonder maakt. Terwijl we verder lopen met aan weerszijden van ons heide, nemen we de tijd om de wolvensporen te ontdekken en verder te genieten van het uitzicht en de frisse lucht. We zien waarachtig een spoor, maar is die van de wolf? Het is duidelijk dat deze wandeling ons meer dan goed doet en zoals gezegd zijn we blij dat we toch gegaan zijn. Ik moest even weer in de "juiste flow" komen. Ja dit is echt een geweldige manier om te ontspannen en te genieten van de natuur en de Junner koelanden is zo mooi, daar wil je elke dag wel wandelen. Na een uurtje zijn we terug bij de auto. Geen drup regen gehad. Thuis aangekomen is het tijd voor een lunch. Ik neem 2 boterhammen met tomaat, komkommer en een gekookt eitje.
0 Comments
 Klik op de foto om alle foto's te bekijken. Vriezenveen Startpunt: Kloosterhaar Dorpsstraat/Schoolstraat Parkeren: Groenedijk (achter de kerk) Afstand: 5.5 km (groen) We beginnen onze wandeling vanaf de parkeerplaats achter de kerk bij de blauwe stip op het kaartje. (in Kloosterhaar richting Sibculo rijden en dan direct links). Het is een mooie dag met een flauw zonnetje. Wij zijn helemaal klaar om de natuur in te trekken en te genieten van de omgeving. We lopen eerst door een stukje bos en genieten van de frisse lucht en het zachte gesjilp van de vogeltjes. Voorjaar in de lucht, letterlijk en figuurlijk. Naar het uitkijkpunt Na een tijdje verlaten we het bos en slaan bij de "Excursie Boerderij Huisken" linksaf. Tot eind 2012 werd deze boerderij gebruikt als bezoekerscentrum van Staatsbosbeheer. We lopen rechtdoor en gaan naar de uitkijkpost. Onderweg kijken we onze ogen uit en maken veel foto's. Als we bij de uitkijkpost aankomen, genieten we van het prachtige uitzicht over de omgeving. We zien de heidevelden en de glooiende heuvels in de verte. Het is echt een adembenemend uitzicht en we voelen ons bevoorrecht dat we dit kunnen zien. We maken nog een praatje met een fotograaf (zo lijkt het), maar als we in gesprek komen blijkt dat hij aan vogeltelling doet. Na het bewonderen van het uitzicht en ons praatje vervolgen we onze wandeling. We lopen nog een tijdje over de heidevelden en genieten van de rust en de stilte om ons heen. Een bankje op 3 km Het is echt een prachtige rondje met veel variatie in de omgeving. Bij 3 km gaan we op een bankje zitten waar we een prachtig uitzicht hebben over de heide. We verlaten dit gebied door het ijzeren hekje. Beschutting onder de bomen Het laatste stuk lopen we gedeeltelijk langs de weg van Kloosterhaar naar Sibculo en op een gegeven moment moeten we rechtsaf langs de sloot. Het is wel een aanrader om dit rondje op dezelfde wijze te lopen als wij doen, want dan heb je op een warme zomerdag als de heide in bloei staat, hier wat schaduw van de bomen. Uiteindelijk komen we weer terug bij ons vertrekpunt in Kloosterhaar, Engbertsdijkvenen. We voelen ons voldaan en tevreden na deze mooie wandeling en zijn blij dat we deze ervaring samen hebben kunnen delen. Koffie in Tubbergen Na deze wandeling drinken we koffie in 't Roadhuus in Tubbergen. Blijft een leuk voormalig gemeentehuis. Lekker warm binnen en ook altijd gezellig. Engbertsdijksvenen (staatsmonument)  klik op de foto voor het Google fotoalbum Ommen
Startplaats Stuw Junne Junnerweg - Ommen Blauw; lengte 3,5 km laarzen aanbevolen We starten onze wandeling bij de Junner Stuw en lopen de blauwe route van 3.5 km. Het is wat bewolkt en er staat een windje, maar we zijn goed voorbereid en hebben onze kleding aangepast. Stukje Pieterpad We lopen eerst een voor ons nieuw stukje Pieterpad, welke langs de Overijsselse Vecht slingert, veel mooier dan het "oude stukje." Na 200 meter buigen we af naar links en gaan het heuveltje op. Daar zie ik 4 Pieterpatters heerlijk onderuit zitten. Ik vind het wel een foto waard en vraag of ze op de foto willen. Dat willen ze wel, maar niet met hun vieren, dus ik maak van elk paar één foto. We wensen elkaar daarna een fijne dag en wandelen verder over een breed zandpad. Enkele fietscrossers passeren ons en zeggen ons vriendelijk goedendag. We stappen stevig door en genieten van de frisse lucht en het prachtige landschap om ons heen. Het pad leidt ons door een bosrijk gebied waar de bomen ruisen in de wind. Even later komen we aan bij een open veld waar we een mooi uitzicht hebben op de omgeving. We blijven even staan om te genieten van het uitzicht en maken wat foto's om later nog eens terug te kijken. Na een korte pauze zetten we onze wandeling voort en komen we aan bij Melkveebedrijf Hesselink, die aan de wandelaar heeft gedacht. Er is een kraan in de berm links waarop staat: drinkwater. Kijk, zo wil de wandelaar het wel graag hebben. Vandaag komt er helaas geen water uit de kraan. Bij de boerderij verlaten we het Pieterpad, die rechtsaf gaat. Stukje Vechtdalpad Wij volgen vanaf hier een stukje Vechtdalpad en bij de T-splitsing moeten we rechtsaf. Rechts zien we Junners en ik wil wel graag even een pauze. Zo gezegd zo gedaan. Het is hier erg gezellig en de vrouw des huizes wil ons eigenlijk wel graag, naast onze koffie en thee, een stukje gebak verkopen. Wij nemen het niet. Als we weggaan spreek ik de eigenaresse nog even en we hebben het over het Pieterpad. Blijkt dat er Pieterpatters achter ons zitten. Ik kijk om en wat zie ik? Laten dat nou de gasten zijn die gisternacht bij ons de B&B hadden geboekt en niet zijn komen opdagen. Bé herkende ze van de foto's op Facebook Pfff. Het gezegde met "een leugen", "de waarheid" en "achterhalen" komt hier wel uit. Na deze pauze gaan we verder en verruilen de verharde weg voor een zandpad tussen de weilanden door. Na een klein stukje bos en weer een weiland komen we aan bij de auto. We hebben genoten van deze mooie wandeling van 3.5 km maar zijn blij dat we deze route hebben gekozen en geen langere. Ik had vandaag mijn "wandeldag" niet om het zo maar eens te zeggen. Maar het was wel weer een heerlijke manier om even uit te waaien en te genieten van de natuur om ons heen. Hilarisch Later blijkt dat de ik foto's heb gemaakt van de gasten die vandaag in onze Bed & Breakfast logeren.  klik op de foto voor alle foto's Ommen Startpunt Kasteel Eerde Parkeren parkeerplaats kasteel Eerde Afstand 7.2 km (geel) Weer: Zonnig We starten onze wandeling vanaf Kasteel Eerde in Ommen en parkeren onze auto op de parkeerplaats van het kasteel. We beginnen aan de 7,2 kilometer lange gele route door het gemengde bos. Het is een prachtige dag met veel zon en we hebben er zin in! Als het goed is dan lopen we vandaag één kilometer verder op een bospad (kilometers opbouwen na mijn heupoperatie). De komende weken breiden we dit uit tot 10 of 15 kilimeter en dan gaan we ons weer begeven op de Lange Afstand Wandelpaden. Kasteel Eerde We lopen de Kasteellaan uit en steken de Hammerweg over. Rechtoor langs het huis van het beheerderskantoor kasteel Eerde. Daar voorbij gaan we linksaf en kiezen voor de zandweg in plaats van het fietspad. Het is genieten van de rust en stilte om ons heen, Na één kilometer komen we aan bij Kamp Eerde. Hier maken we foto's. Kamp Eerde De eerste pauze nemen we na ongeveer 3,5 kilometer als we het eerste bankje zien. Een bekend punt, want hier hebben we vaker gezeten. We halen een banaan uit onze rugzak en genieten van het uitzicht. Ik maak een filmpje. Daarna vervolgen we onze weg en lopen nog ruim 4 kilometer over het bospad. Eén stuk is behoorlijke modderig en is nog wel een uitdaging. We komen een wandelaars tegen die net pauze heeft en zijn lunchrondje loopt. Wij maken even een praatje. Het laatste stukje van de route loopt parallel aan de Hammerweg en op het laatste stukje komen we langs de grafkelder op Landgoed Eerde. We verlaten het bos en steken de Hammerweg weer over. Rechtsaf en weer linksaf de Kasteellaan op. Na een paar uur wandelen komen we weer terug bij Kasteel Eerde en sluiten we onze wandeling af met een kopje koffie die we in de thermoskan in de auto hebben achtergelaten. Wat een heerlijke dag was dit! Grafkelder Eerde  klik op de foto voor het Google fotoalbum Ommen
Startpunt Varsenerveld Parkeren: Balkerweg 17a - Ommen Afstand: 5.8 km (rood) Het plan is om weer een stukje verder te lopen en we vertrekken naar Ommen. Wij volgen de rode paaltjesroute van 6 kilometer. Onderweg in dit gemengde bos komen we langs hulststruiken en af en toe zien we ook open stukjes. De beuken zijn groot en vallen op. Het terrein is glooiend, wat het wandelen extra uitdagend maakt. Al vrij snel zien we een man met een hond wandelen. De hond loopt aan de lijn en lijkt nieuwsgierig naar ons te kijken terwijl de man zijn aandacht richt op zijn viervoeter. We lopen op slingerende en niet vlakke bospaden. Iets wat we totaal niet in onze herinnering hebben, ondanks dat wij deze in het verleden gelopen hebben. We genieten van het zonnetje, de frisse buitenlucht en de rustige omgeving. Het is heerlijk om even te ontsnappen aan de drukte en te genieten van de natuur. De geluiden lijken op de geluiden van vroeger in het bos, iets wat nu wel uniek te noemen is. Na 1 kilometer een bankje en nergens rinkelt een belletje, maar ik weet zeker dat we nog een bankje tegenkomen waar we in het verleden hebben gepauzeerd. We komen twee keer een dame met een hond tegen. De ene hond lijkt vrolijk en kwispelt met zijn staart terwijl de dame vriendelijk naar ons glimlacht en ons begroet. Later een andere dame met een hond en deze begint te blaffen, terwijl hij een tak in zijn bek heeft. Daarna nog een dame die aan het joggen is. Verder is er niemand te bekennen in dit rustige bos. Na 6 km komen we weer aan bij de parkeerplaats, 1 km verder dan de vorige wandeling. Op naar de 10 km en dan kan ik zeggen dat ik wel zo'n beetje klaar ben met de revalidatie. Dan kunnen we het tempo gaan opvoeren. Met deze wandeling heb ik er een nieuwe favoriet bij: dit Ommerbos is echt mooi. Vooral ook omdat het nietzo vlak is. Dit is goed om een beetje aan de conditie te werken.  klik op de foto voor het Google fotoalbum Hardenberg-oost
Start: De Oldemeijer Parkeren: Oldemeijerweg - Rheeze Rood: lengte 4,8 km Eindelijk is het zover. Ik heb er zo lang naar uitgekeken: een wandeling in het bos samen met Bé. Na mijn heupoperatie had ik enkel op verharde wegen gewandeld en ik keek er enorm naar uit om weer de natuur in te trekken en het bos te ontdekken. Deze wandeling wordt mijn vuurdoop. We starten onze wandeling aan het meer van Oldemeijer, een prachtig natuurgebied in Overijssel. De rode route van 4.8 kilometer ligt voor ons en we zijn vastbesloten om ervan te genieten. We gaan linksaf en lopen een klein stukje over het betonpad (zwemvijver rechts) en stappen daarna het bos in en meteen voelen wij ons thuis. De geur van de bomen, het geritsel van de bladeren onder onze voeten; het is fantastisch. Na enkele bospaden komen we aan bij de Haarplas met zijn mooie bruggetje. Tot zover gaat het goed en Bé maakt een foto van mij aan het water. Duimen omhoog. 👍👍 We stoppen even om te genieten van het uitzicht. Aan de andere kant van het bruggetje komen we in een heidegebied. Het is hier werkelijk prachtig. We vervolgen het pad, wat af en toe wat oneffen en modderig is, maar daar is het juist om te doen. Ook komen we bij een trap en dan zeg ik: ohhhh nee, een trap, dat weet ik niet hoor. Maar toch ga ik er voorzichtig af. Geopereerde been eerst en het andere been aansluiten. Ik red het, yes. Verder gaat het prima. We zijn in de buurt van de Sprookjescamping en lopen richting eindpunt. De wandeling duurt anderhalf uur en dat betekent dat we rustig aan hebben gedaan. Ik voel me als herboren en alsof ik een overwinning heb behaald. Ik kan niet wachten om de volgende keer een iets langere afstand in het bos te wandelen. Dit voelt als een overwinning en ik ben hartstikke blij dat ik weer kan wandelen in de natuur.  klik op de foto voor het Google fotoalbum Saasveld Startplaats Het Stift Parkeren Rudolph Wilminklaan/Stiftstraat - Weerselo Afstand 4,2 km (blauw) We vertrekken vanuit Hardenberg rond 9.30 uur en komen bij het startpunt aan om 10.00 uur. We parkeren op de parkeerplaats en zien dat de horeca open is. Dat is fijn voor als we terug zijn van de wandeling. We lopen vanaf de parkeerplaats naar rechts en gaan bij de T-splitsing naar rechts en schieten de Wenshofsteeg in. Al snel bereiken we een verhard pad met aan beide zijden weilanden. De Wenshofsteeg gaat over naar de Beekdorpweg en bij het kapelletje slaan we rechtsaf, een fietspad met daarnaast een zandpad. We volgen via de Stempelsdijk het fiespad langs het Stifts beek. Op enkele fietsers en een paar wandelaars na is het hier bijzonder rustig en stil. Je hoort er geen verkeer. Het Stift is een dorp in de Twentse gemeente Dinkelland in de Nederlandse provincie Overijssel. Tot de gemeentelijke herindeling van 1 januari 2001 behoorde het tot de gemeente Weerselo. Het Stift ligt ten westen van Weerselo.  klik op de foto voor het Fotoalbum Ommen
Start: Dalmsholte of Lemelerberg Parkeren; parkeerplaats Dalsmholte of Lemelerberg Afstand: 3.8 km (oranje) Wat fijn dat ik na 4 maanden na mijn heupoperatie dit plan heb om op de Lemelerberg een wandeling te gaan maken. We gaan voor 3.8 km wat normaal gesproken niet echt een enorme verbetering is (600 meter verschil), maar gezien de omstandigheden is dat het toch wel. De verrassing komt als laatste: een heerlijke hete chocomel in het restaurant. Als we aankomen staan bijna alle parkeerplaatsen op de Lemerlerberg vol. Het is mooi weer en veel mensen en gezinnen zijn op de been. Wij starten bij het restaurant en lopen er rechts om heen. Eerst een stukje van de rolstoelroute en dan pakken we de oranje route op. We moeten langs de leeuw en later verder omhoog. Boven aangekomen bij een uitkijkpunt moet ik wel even rusten. De conditie is nog best knudde. Ik maak van de gelegenheid gebruik en schiet enkele foto's. We lopen verder en mogen een stukje naar beneden waar we aankomen op een heel kaal stuk. Landschap Overijssel voert hier natuurherstel uit en dat is hard nodig ook, wat een kale bende. Dan komen we aan bij de Steen. Ik maak weer enkele foto's en nog eentje van het wandelpaaltje waarop staat dat we het Pieterpad gaan verlaten. Wij moeten linksaf en gaan bij de Steen naar beneden. We zien prachtige heide en jeneverbessen en ook hier komen we weer uit bij een heel kaal stuk. Het heeft wel wat, maar het is ook wel een triest gezicht. Aan de voet van de berg zien we het bord Dalmsholte en op dat bord staat "uw achtertuin is groter dan u denkt." En dat is natuurlijk ook zo, we zijn nog geen 30 km van huis. We gaan verder en lopen door het bos, de zon maakt het allemaal heel mooi. En dan moeten we weer omhoog. Tja, als je de berg af gaat moet je ook weer omhoog, jeetje dat is een beste klim en we moeten weer een paar keer stoppen natuurlijk. We arriveren op het rolstoelpad en we weten dat we dan bijna bij het eindpunt zijn. Ik maak nog een mooie foto van een dikke boom en tussen de takken door zie je de leeuw staan. De 4 km is nu een feit en als we bij het restaurant aankomen zegt het sporthorloge 4,22 km. Tijd om onze traktatie te gaan halen. Zoals gezegd: een hete chocomel en koffie. Daarna rijden we voldaan naar huis. Wat ben ik ontzettend blij dat ik dit gehaald heb. Nu afwachten of de rug en benen vanavond of morgen gaan protesteren.  klik op de foto voor het Google fotoalbum Langeveen Start: Bruinehaar, parkeren: vooraan de weg, kleine parkeergelegenheid Lopen richting het kerkhof van Bruinehaar Afstand: 5 km (paars - gedeeltelijk) Op Facebook lees ik een mooi bericht over de heide bij Bruinehaar. Daarom besluiten we vandaag met de auto er naar toe te rijden en daar te wandelen. Het regent, maar daar kun je je op kleden, dus de regenjas gaat aan en de plu gaat mee. We parkeren op het kleine parkeerplaatsje. We volgen de Striepeweg, een breed pad met links en rechts ervan de heide. Prachtig is het hier. Bij de splitsing houden we rechts aan waar we tegen de begraafplaats Bruinehaar aan lopen. Nooit geweten dat die hier was. We volgen het linker pad welke aangeduid wordt met paarse paaltjes. Ik heb voor de zekerheid de paarse route op de GPX gezet. Het heet hier nog steeds de Striepeweg. Schaapsherder Vlakbij de splitsing waar we linksaf moeten, zien we een schaapsherder met 2 honden. Ze roept de schapen bijeen en ze zegt dat wij haar mogen volgen. Ik film dit gebeuren want zo heel vaak zien we dit niet. Even verderop gaat ze linksaf de heide op en wij vervolgen de paarse route. We komen uit op de Driehoeksweg en hier moeten we rechtsaf. Dit is een verkeersweg die we moeten oversteken en zo te zien lijkt het een lang stuk over het fietspad. Daar hebben we geen zin in en daarom kijken we uit naar een hek waardoor we weer het bos in kunnen. Dat duurt niet lang en ik maak even een paar foto's. Op dat moment komen er 3 motormuizen het bos uitknallen. Ik open het hek voor hen en maak een praatje. Ze hebben een mooi smoesje over het feit dat ze in dat bos waren, waar ze eigenlijk helemaal niet mogen rijden. Nou ja, mij een zorg. Wij lopen verder en houden de GPX paraat omdat we nu door het bos lopen waar we geen bewegwijzering zien. Maar we komen goed uit. We botsen tegen de grens aan en hier moeten we rechtsaf. Dit is weer de paarse route. Links van ons Landkreis Graftschaft Bentheim (Wielen) en wij volgen het pad aan de Nederlandse kant. Voorbij de 2e grenspaal gaan we rechtsaf een pad in (dus niet lopen tot de Itterbeckerstrasse). Kijk op de GPX. Even verderop kom je op een open stuk en in de verte rechts zie je een huis. We pauzeren even voor enkele foto's. Het regent nog steeds. We houden het meest logische iets bredere pad aan en we zien dat we parallel aan de weg Langeveen-Tubbergen lopen. Na een tijdje komen we op deze weg uit en bij het meertje De Koele volgen we een stukje Hardenbergerweg. Na 5,3 km komen we aan bij de auto. Wat een fantastische wandelroute. Zeer aan te bevelen. Bruinehaar (Nedersaksisch: Broenehaar) is een buurtschap in de Twentse/Sallandse gemeente Twenterand, in de Nederlandse provincie Overijssel. Het ligt ongeveer vijf kilometer ten noordoosten van Vriezenveen, dicht bij Langeveen. Het is gelegen op een haar, een zandrug in het landschap.  klik op de foto voor het Google fotoalbum Twenterand
Startplaats De Zandstuve Parkeren Dennenweg 11 - Den Ham Afstand 4.0 km (blauw) Linderkuil, Hammerweg 75 - Vroomshoop Afstand: 4.3 km (geel) Vandaag 2 routes. We rijden naar De Dennenweg 11 bij Den Ham, parkeren daar voor de Zandstuve, trekken onze wandelschoenen aan en dan gaan we. We beginnen met de blauwe route. Het is mooi weer en meteen voelen we ons op ons gemak. De bossen zijn wel onze favoriet om in te lopen. Verrassend was dan ook dat deze beide routes geheel door het bos gaan. Bos wat we hier totaal niet verwacht hadden. De wandeling begint mooi en heel rustig. Na zo'n 2 kilometer is het al tijd voor onze lunch. Ondanks dat we nog maar net op pad zijn, gaan we gewoon zitten, we hebben de hele dag de tijd. We eten een soep. Een man en vrouw lopen langs en een joggende dame. Verder is het stil, doodstil eigenlijk wel. Er zijn maar weinig plekken in Nederland waar je niks hoort. Dit is zo'n plek. Gele route Dan komen we bij een open stuk met heide. Daar gaan we weer zitten en drinken een thee. Mooi hoor dit stukje. Het voorjaar laat zich ook echt zien, de bloemetjes zitten aan de takken. We lopen richting Vroomshoop en zijn inmiddels op de gele route. Het is hier aanmerkelijk drukker en ook lawaaierig. Een klas jongelui komt aangelopen. We zijn vlakbij het zwembad en de sportvelden en een eindje verderop zien we al hun fietsen staan. Deze gele route is best aardig maar toch veel minder dan de blauwe en kenmerkt zich vooral door rechte stukken. Toch komen we ook hier bij een mooi heideveldje. We eten een banaantje en we drinken thee. Enkele wandelaars passeren. Na een poosje gaan wij ook weer verder Blauwe route We arriveren bij de blauwe route en eigenlijk meteen zie je al het verschil, het pad slingert wat meer en het is hier niet geheel vlak. Om 15 uur arriveren we bij de auto. We rijden nog geen 10 minuten of tik tik tik op het dak. Het regent.  klik op de foto voor het Google fotoalbum Reestdal Startpunt Zwarte Dennen Afstand 3.5 (rood) 5.9 (blauw) Parkeren P-plaats Staatsbosbeheer, Vijverlaan 7, Punthorst Het zonnetje schijnt en als het goed is wordt het vandaag 18 graden. Om half 11 vertrekken we naar de Zwarte Dennen. De tas ingepakt met drinken en een lunch. De Zwarte Dennen oftewel de Staatsbossen van Staphorst Nieuwleusen. Daar hebben we vroeger heel vaak gezwommen. We hebben zin om hier te gaan lopen want het is al weer een tijdje geleden dat we hier waren. We parkeren op de grote parkeerplaats. We lopen eerst een eindje richting de weg en voordat we daar zijn rechtsaf het bospad op. Dit bos is erg groot en al snel komen onze gezamenlijke herinneringen naar boven. Het is begin jaren 80 toen wij nog hard liepen of eigenlijk was het joggen en toen noemden we het trimmen. Het is op een zondagmiddag in de winter en gekleed in trainingspak en sportschoenen gaan we naar de Staatsbossen. De auto parkeren we gewoon in de berm en daarna gaan we trimmen. Een pad volgen is er niet bij want Bé vindt dat niks. Het gaat best lekker en na 10 km wordt het tijd om naar de auto te gaan, maar ja, waar staat dat ding? Wij zoeken maar helaas zonder resultaat. We weten dat we een probleempje hebben want we zijn al best afgekoeld en het wordt ook al schemerig. We lopen de rode route en we zien erg hoge bomen, ravage, jonge aanplant en een omgezaagde boom die de wandelaar gelukkig niks meer kan doen.
Van de rode naar de blauwe route Bij punt Y65 verlaten we de rode route en lopen een verbindingsstukje (oranje pijl volgen) naar Y64. Hier gaan we linksaf en volgen de blauwe route. Al snel begeven we ons op de heide. Het is hier prachtig. We hebben zin in onze lunch maar de bankjes die we zien, zijn bezet. Eindelijk zien we dan een bankje waar niemand op zit, hier hebben we vaker gezeten. We pakken de tas uit, nemen een thee en eten onze boterhammen. We zitten lekker in het zonnetje en kijken uit op de heide. Na de lunch gaan we verder. We zien de bekende boom, de lijsterbes, die op 12 november 1983 geplant is ter ere van het 25 jarig bestaan van de Jeugdnatuurwacht "Weer of geen weer." Ik maak een foto. We lopen op lekker zachte ondergrond en dat heeft een reden. Er staan nogal wat lariksen in dit bos en de lariks laat als een van de weinige naaldbomen in Nederland al zijn naalden vallen in het najaar. Om 13.30 uur steken we de Vijverweg over. Hier moet je direct linksaf maar wij gaan met een boog over een stukje heide tot aan de dag-camping / parkeerplaats (gebruik even de GPX als je hier bent). Wij lopen even door naar de vijver en lopen een stukje rechtsaf langs de vijver en gaan even verderop rechtsaf voor het laatste stukje over het fietspad naar de grote parkeerplaats. Een mooie gecombineerde wandeling die met elkaar 7 km is. Een aanrader.  klik op de foto voor het Google fotoalbum Hellendoorn Startpunt Hellendoorn Parkeren Hofmanstraat 2a - Hellendoorn Afstand 10.4 km (oranje) Om kwart over 8 stappen we in de auto en rijden naar Hellendoorn. Bij aankomst blijkt dat we de verkeerde straatnaam in de tomtom hebben gezet. Dus de auto aan de kant en de route opgezocht op GPX, die ons naar een startpunt brengt. Deze ligt op de doodlopende weg naar Noord Esweg. Op het eind parkeer ik de auto in de berm en om kwart voor 9 lopen we over een brede zandweg het bos in. Dit is het Pieterpad, welke we na zo'n 500 meter verlaten en schieten een smal bospad in. We klimmen omhoog en zo lopen we gestaag naar een hoger punt en dan mogen we weer naar beneden. Als je omkijkt dan heb je pas in de gaten hoe hoog je geklommen bent. De hele route is erg mooi en je zou kunnen volstaan met te zeggen dat het een gemengd bos is met zeer gevarieerde bospaden. Bij de Koetreeweg maken we foto's van heel veel boomstammen. Luttenbergerweg Het bospad komt uit op de Luttenbergerweg die we moeten oversteken. We lopen nu langs de bosrand en om een bungalowpark heen. Het park blijkt het Landal Greenpark "De Helllendoornseberg" te zijn met echt prachtige bungalows. Voor de ingang van het park en aan de overkant van de Tunnelweg gaan we weer het bos in. Hier zien we een infobord Hellendoornseberg en je zou op deze plek de route ook kunnen starten. Theepauze Bij de eerste de beste platliggende boom stoppen we voor een kop thee en een banaan. Mijn rug en heup protesteren en dan denk ik: "poeh, we zijn nog niet eens helemaal op de helft van de wandeling, ik hoop dat ik het eindpunt haal." Deze stop is dus pure noodzaak. We zitten jammer genoeg niet in het zonnetje maar we blijven toch een tijdje zitten. Dan gaan we weer verder en we merken dat het hier aanmerkelijk drukker is dan waar we vandaan komen. Komt waarschijnlijk door de gasten van het bungalowpark. Gelukkig houdt iedereen afstand en na verloop van tijd lopen we weer alleen. Zandwegen worden afgewisseld met wat smallere paadjes en dan komt er een verrassing. Diepe zandkuil Hellendoorn We komen bij een diepe zandkuil. Wat een paradijsje is het hier. We gaan lekker een poosje genieten op een bankje in de zon. Het is inmiddels 11 uur maar wij hebben geen haast. Het bos maakt deel uit van de Sallandse Heuvelrug en heet niet voor niets het Hondenbos. Honden kunnen hier heerlijk rennen, spelen en ravotten, met de grote kuil als hoogtepunt. Dan lopen we verder tot de Stoepaarsweg waar auto's geparkeerd staan. Ook kan deze parkeerplaats een startplek zijn voor deze wandeling. Een eind verderop zien we een hotel en daar blijkt de route langs te gaan. Hotel De Uitkijk ziet er indrukwekkend uit en hier is koffie to go te krijgen. Wij bestellen dat en even later wordt de koffie geserveerd in twee lullige bekertjes die niet eens vol zitten. Kosten maar liefst 5,25 euro. Ik begrijp dat het moeilijk is in coronatijd, maar dit is echt wel duur voor een paar slokjes. Afijn, niet zeuren. We maken nog even een praatje met gezellige mensen uit Raalte en Hattem, die aan een andere tafel staan. Na dit praatje gaan we weer verder.
Hellendoorn We komen aan in Hellendoorn en dan ineens staan we bij enkele infoborden aan de Hofmanstraat. Dit is de officiële startplek van deze route. Met een boog en door de Koestraat (het mooiste straatje van Hellendoorn), lopen we tegen de kerk aan. Dit is het punt waar ik onze B&B-gasten met de haal- en brengservice naar toe breng als ze een Pieterpadarrangement hebben geboekt. We bevinden ons wederom op het Pieterpad. Avonturenpark Hellendoorn Het Pieterpad brengt ons via de Dorpsstraat naar Noord Esweg. Deze straat ligt tegenover Avonturenpark Hellendoorn. Ik maak een foto van het park en dan nog ongeveer 1 km lopen en we zijn bij de auto. Een prachtig mooie route van 11,3 km die zeer aan te bevelen is.  klik op de foto voor het Google fotoalbum Geesteren
Startplaats Geesteren Parkeren Vriezenveenseweg 2 - Geesteren Afstand 8.7 km (geel) Om 20 over 8 rijden we naar Geesteren en we parkeren de auto bij de kerk. We lopen langs de winkels het plaatsje uit en binnen een kwartier zijn we het buitengebied. Ineens herkennen we deze weg (vorig jaar gefietst) en we komen langs Ribhouse Texas. Natuurlijk even stoppen voor een paar foto's. Even verderop lopen geitjes en daar moeten we linksaf de Volmersweg op die we na zo'n 100 meter rechtsaf verlaten voor een zandpad. Het is hier buiten verwachting mooi en hier en daar zie je de forsythia mooi in de bloei. De Hardenbergerweg moeten we oversteken en aan de andere kant lopen we een best eind over een fietspad met daarnaast een zandweg. Mosbeek Bij de Mosbeek moeten we rechtsaf over het fietspad, maar dat hebben we nu wel gezien, dus lopen we op de zandweg. We komen uit op de Denekamperweg en moeten rechtsaf door een hekje een pad in. Dit stukje natuur ook weer niet verwacht en soms worden we getrakteerd op een mooi doorkijkje naar de molen. Aan het eind van het pad staan we bijna naast de molen. De Grote Geesterse Molen Ik maak enkele foto's van de molen en van de versieringen voor Jan die vandaag 50 jaar is geworden. De versierde karren, poppen en teksten zijn leuk. We lopen richting rotonde en daar moeten we linksaf en bijna meteen weer linksaf. Achter de huizen langs maar over een smal paadje. Ook weer een leuk pad. We zien dakpannen liggen en vragen ons af of het vuilstort is of dat iemand dat als voorraadje heeft neergelegd. Wij lopen verder en komen nu op een soort van laan, want hoe noem je zoiets. Een pad met aan weerszijden bomen en daarachter een sloot en weilanden. Een eind verderop moeten we linksaf en het pad is nu een brede zandweg. En dan kom je bij een boerderij met mooie paarden in de bak. Fantastische dieren en zeer fotogeniek zijn ze. De kippen fotografeer ik ook meteen. Brakerhoek Via een klinkerweg komen we bij de Brakerhoek, ook een startpunt voor deze route, parkeerplek genoeg. (de officiële wandelroutes staan er niet op, maar op de paaltjes zie je de markering van 2 routes (geel en oranje). We bevinden ons bij restaurant De Braak, een plek om te onthouden. De klinkerweg gaat over in een asfaltweg. Onderweg zien we nog oude boerderijen met schuren met rietvlechtwerk. Om 11 uur komen we aan bij de auto en dan rijden we naar huis. Een mooie route van 9 km, met onverwacht verrassende stukjes.  klik op de foto voor het Google fotoalbum Vasse
Startpunt Vasse Parkeren Denekamperweg 210 - Vasse Afstand 6.7 km (oranje) Voor onze dagelijkse wandeling rijden we deze keer om kwart over 8 naar Vasse waar we parkeren tegenover de kerk bij restaurant Tante Sien. We verlaten het dorp, welke al in het teken staat van de lente. Wat een bloemenpracht! Al snel moeten we linksaf een klinkerweg op die overgaat in een zandweg. Een eind verderop staat het Startbord De Tutenberg. Hier kun je de wandeling ook beginnen. Je vindt een parkeerplaats met picknicktafels en je kunt hier even genieten op het Oosteriks Erf, een cultuur historische beleefplek. Voor verdere informatie maak ik een foto van het informatiebord. Echt een leuke plek om even te genieten en rond te lopen. Daarna wandelen we verder en steken schuin de weg over. Wat opvalt is de enorme rust en de weidse uitzichten. Aan de lichte kleuren van het ontluikende groen merk je dat de lente echt in aantocht is. Het is een mooi gezicht die verschillende kleuren groen. Bij de Hezingen steen een een Maria kapelletje steken we de weg over en schieten de Tutenberg op, een gebied van Staasbosbeheer. Geweldig mooi vinden wij het en met ons de vogeltjes. Ik maak een filmpje en deze staat in het Google fotoalbum. Hazelbeek We steken de Hazelbeek over en lopen over een fietspad richting de theetuin met vakantiehuisjes. Daar maken we enkele foto's en kijken of er een koffie to go is, maar helaas. Hier is het Startbord Hazelbekke en dus kun je ook vanaf deze plaats de route starten. We lopen verder en voorbij het restaurant gaan we rechtsaf. Het is hier nog stiller dan stil en de uitzichten zijn geweldig. We komen weer in een bos en dan ineens zien we de oranje markering niet meer op de paal. Wij kijken op de GPX en zien dat we nogal van de route zijn afgeweken. We bekijken aan een picknicktafel de mogelijkheden om weer op de rout te komen, maar we besluiten toch terug te gaan. Waar ging het fout? Net voorbij de theetuin en voor dat restaurant staat aan de overkant van de weg een paaltje met de markering. Je moet dus als het ware de rijweg schuin oversteken. We volgen van hieraf de route verder. Wat is het hier prachtig mooi. Je loopt als het ware achter de vakantiehuisjes bij de theetuin langs. En dan zo ineens kom je bij een kunstwerk in het bos. Kunstwerk Het kunstwerk "Hordebellen" is gemaakt door kunstenares Marinke van Zandwijk. Ik maak voor de info een foto van het bord waarop de verklaring staat wat die kunst voor moet stellen. Zelf vind ik de uitleg nogal zweverig. Een beekje We steken een beekje over en hier verlaten we ook het bos. Over een pad langs een bomenrij wandelen we richting Vasse, waarvan we in de verte de kerktoren zien. We komen uit op de Denekamperweg en deze weg moeten we zo'n 500 over tot restaurant Tante Sien. Om 11.32 uur komen we daar na 8,5 km aan. We rijden terug naar huis en gaan lunchen. Een mooie wandeling en een echte aanrader.  klik op de foto voor het Google fotoalbum Saasveld
Startplaats Het Stift Parkeren Rudolph Wilminklaan/Stiftstraat - Weerselo Afstand 5,2 km (rood) Beschermd dorpsgezicht Vanmorgen na het ontbijt en een kop koffie stappen we tegen half 9 in de auto en rijden naar de parkeerplaats in Het Stift. We starten met de wandeling om 8.50 uur en we mogen eerst door het plaatsje lopen. Erg leuk is het hier, we zien een oude smederij. Doet me meteen denken aan wijlen mijn ooms die indertijd ook een smederij hadden in Dedemsvaart aan de Julianastraat. In Het Stift staat de Stiftskerk, daterend van rond 1400, en de Stiftshuizen, die tegenwoordig bewoond zijn door particulieren. Het Stift en de omgeving zijn een beschermd dorpsgezicht. Al snel verlaten we dit plaatsje en we lopen over een fietspad en zandweg richting Weerselo. Onderweg zien we rechts kwekerijen met aparte boompjes in het land. Voor Weerselo slaan we rechtsaf en lopen langs de woonwijk. We volgen de markering en op een gegeven moment geeft de telefoon een geluidje dat dit niet goed is, dus wij weer terug. Maar het bordje wijst toch echt de kant op die we opgegaan waren, dus weer terug. We begrijpen deze verandering totaal niet omdat we over de openbare weg, de Grunnerstraat, lopen en dat is niet heel fijn. Verderop rechtsaf een zandweg in. Aan het begin zien we ook een voetpad en we zijn verbaasd dat we daar niet over hadden gemoeten. Zo te zien was dat de route volgens de GPX. Afijn we volgen toch de markering maar. Glashuisje Aan de Plegtsweg zien we opeens een bewegwijzering achter een hek met de naam Groenpad. Dat pad leidt ons ergens naar toe. We zijn benieuwd en lopen die kant op. De verrassing is eigenlijk best leuk. Wat een grappig huisje, opgebouwd uit flessen. We nemen binnen ook een kijkje en schrijven in het gastenboek. Buiten even zitten op een bankje en foto's maken van de flessen in de boom. Mariakapel We gaan weer verder en moeten einde weg rechtsaf over een verharde weg. We komen langs een houtzagerij. Dan weer op een zandweg (Wenshofsteeg) met mooie hoge wallen. Op de kruising staat een Mariakapel. Het heeft wel wat. Waar we ons over verbazen is dat we nog niet langs een sloot zijn gelopen. Daar zijn ze in Twente namelijk goed in om je daar langs te sturen. Grapje. Bij de kruising moeten we de Borneseweg oversteken en dan even later moeten we dan toch langs de sloot. Dit is de Middensloot en zo komen we Het Stift weer binnen. Een aardige wandeling van 6.2 km. Het is 10,29 uur, dus op naar de tweede ronde koffie.  klik op de foto voor het Google fotoalbum Zenderen Startplaats Zenderen Parkeren Hertmerweg 46 - Zenderen Afstand 6.1 km (blauw) Het zonnetje komt er flauwtjes door dus we gaan weer lekker op tijd weg. Tegenwoordig is ons wandeltempo best laag en dat betekent dat we van alles in de tas stoppen. Fruit, koffie, thee en broodjes. We zijn op alles voorbereid. We rijden in een half uurtje naar Zenderen en parkeren even voorbij de kerk aan de rechterkant op een grote parkeerplaats. We maken al meteen een praatje met 3 dames die aan het prullen prikken zijn. Ze vertellen dat het nationale schoonmaakdag is en dat ze daaraan meedoen. Wat een goed initiatief. Wij vertrekken en we mogen meteen door de kloostertuin, waar we beelden zien en mensen die heel hard in de tuin aan het werk zijn. Zenderen is actief bezig. Na een kwartiertje verlaten wij de tuin aan de andere kant en zijn al snel het dorp uit en gaan het bos in. Deze komt weer uit bij de Strootdijk. Hier linksaf. Bij de kruising met de Bornschebeek en de vistrap nemen we een pauze in de zon. Lekker koffie drinken en heerlijk genieten en kletsen over vakantieplannen enz. We gaan verder langs de sloot en zien weer een paar dames prullen prikken. Het is best modderig op sommige stukken. Op een gegeven moment zien we links een woonwijk en rechts een voetbalveld. We moeten de Hoofdstraat oversteken en al weer langs de sloot richting de spoorlijn. Maar ondanks die sloten is het hier wel erg mooi en vooral lekker rustig. We komen aan bij het spoor en in no time komen er toch 3 treinen treinen langs. Bij het spoor moeten we linksaf en daarna rechtsaf. Carmelitessenklooster Deze weg gaat over in de Carmelitessenweg en even verderop zien we het klooster en dan fotografeer ik de "kruisweg." Best indrukwekkend en ik moet denken aan de processies van vroeger. O.L.V. Onbevlekt Ontvangen kerk De Carmelitessenweg komt uit op de Zenderensestraat en bij de rotonde moeten we rechtsaf. Langs de kerk met zijn gymnasium en het restaurant (het vroegere semenarie). We zijn aangekomen op de parkeerplaats en kunnen terugkijken op een mooie wandeling van 6.1 km welke zeer aan te bevelen is. Wij komen hier zeker terug voor meerdere wandelingen. Kloosters  Klik op de foto voor het Google fotoalbum Ommen Startpunt Sahara Parkeren parkeerplaats Sahara Afstand 5.6 km (blauw) Rond kwart over 8 vertrekken we naar de Sahara en we komen daar om 8.45 uur aan. We lopen vandaag de blauwe route, die ons eerst richting spoorlijn stuurt, die moeten we oversteken en rechts het fietspad op. Een markering van het Pieterpad is niet goed (vanmiddag even doorgeven) en een eindje verder steken we de openbare weg over richting Junne. Gelukkig hoeven we niet over de openbare weg maar direct links het bospad in langs een sloot. Junne Het bospad komt uit op de Junnerweg bij het Bospark Landgoed Junne. We steken de weg over en lopen zo weer een bospad in. Je denkt dat je echt uit de bewoonde wereld bent en dan zie je opeens geheel onverwachts een boerderij. Wat een mooie plek om te wonen zeg. Een eind verderop moeten we rechtsaf, de Eerderdijk op. Dit bospad komt uit bij de spoorlijn. Er raast een trein voorbij. Aan het eind van het pad is een bankje en wij gaan lekker een poosje genieten van het zonnetje. Sahara Dan gaan we weer verder, de weg en het spoor over en richting Sahara. Af en toe zien we verrassende open heideveldjes of wat eens heide is geweest. We moeten nu af en toe ietsje omhoog en dat betekent dat we in de buurt zijn van de Sahara. Als we daar aankomen kijken we onze ogen uit. Dat deden afgelopen zomer ook al toen ze daar druk bezig waren met het herstellen van de natuur. Toen moesten we ons met de fiets een weg banen door het mulle zand. Nu mogen we dat lopend doen. De heuveltjes zand zijn echt wel een stuk hoger geworden en de zandverstuiving is ook een heel stuk groter geworden. Vergeleken met de jaren 60 is dit een behoorlijke verandering en ken je het bijna niet terug. Prachtig hier en wat een speelparadijs voor kinderen. Het kaartje laat zien dat we maar over een klein stukje van de Sahara lopen. Na 2 uur en 5.6 km zijn we bij de auto. Een mooie route en aan te bevelen. Ommen wat ben je toch mooi. SAHARA OMMEN Vanaf de parkeerplaats bij de 89 meter hoge uitkijktoren Lönsberg in de buurtschap Hesingen een wandeling van 8,5 km door het Springendal met zijn prachtige heideveld De Paardeslenkte.  klik op de foto voor het Google fotoalbum Ootmarsum
Startpunt Hesingen Parkeren parkeerplaats Hesingerstrasze 12 - Halle Afstand 8,3 km Vandaag begint de dag lekker op tijd en we vertrekken met koffie, thee en ontbijt naar Hesingen waar we parkeren bij de uitkijktoren. We lopen de weg af richting Springendal en na 250 meter komen we aan bij het de overdekje picknicktafel en het infobord. We gaan door het hekje en vrijwel direct bevinden we ons op de heide. Altijd weer een unieke belevenis. Even verderop zijn we bij de bekende steen, die op de landsgrens staat. Nederland We lopen Nederland in en zien rechts van ons de Paardenslenkte, dit heideveld is een restant van het ‘onland’ wat ooit grote delen van Twente besloeg. Dan verlaten we het zandpad en lopen verder over een verharde weg. Na een paar honderd meter linksaf over een brede zandweg. Het is hier prachtig. Ontbijt We zijn nu in het gebied Hezingen waar we genieten van een prachtig glooiend landschap, zandweggetjes en paardenhoeven. Bij de paarden gaan we op een bankje zitten en nemen ons ontbijt. Het is bijna 9.30 uur en de broodjes met thee smaken uitstekend. We hebben gezelschap van 2 paarden die toekijken als wij zitten te eten. Na het ontbijt gaan we weer verder en lopen een eind langs de weide met gaas. Cultureel monument in Hezingen Via mooie singletracks en prachtige zandwegen wandelen we langs de uitgestrekte akkers naar Hoeve Springendal waar Brunninkhoes Jantje ons welkom heet met de tekst: 't Leav'n löp en geet veurbie; de herinnering blif an oe en mie'. Het beeldje staat aan de rechterkant van het zandpad. Hoeve Springenveld ... is een vakantiepark nabij Ootmarsum in de natuur van Twente met aandacht voor rust, natuur, comfort en nostalgie. Er is een camping en er zijn appartementen te huur. We verlaten dit park door een klaphek en nadat we nog even een praatje maken met 3 trimmende dames. Verder komen we nagenoeg geen mensen tegen. Een voordeel van lopen op een doordeweekse dag. Grafheuvels Het Springendal staat bekend om zijn grafheuvels. Dit zijn verhogingen in het landschap, er groeit gras, heide en hier en daar een struik op. De graven dateren van meer dan 2000 jaar geleden en zijn dus ver voor onze jaartelling reeds gemaakt. Ik maak enkele foto's. Bij parkeerplaats Hezingerveld moeten we linksaf. Onderweg zien we Jeneverbessen, bessenstruiken en aparte, mooie bomen. Duitsland Om 10.30 lopen we Duitsland in bij ontdekplek Halle. Ik fotografeer het informatiebord. We lopen langs het restaurant en over de verharde weg omhoog. Na ongeveer 1 kilometer moeten we linksaf en even later gaat de verharde weg over in een brede zandweg. Als we de kijkhut aan de rechterkant voorbij zijn moeten we linksaf een bospaadje in. Dit is meteen het laatste stuk door het bos. We komen uit op de weg, nog even 250 meter rechtsaf over de verharde weg en dan staan we op de parkeerplaats bij de uitkijktoren Lönsberg. Een prachtige route van 8,5 km die zeer aan te bevelen is. Tip: Volg vanaf het startpunt de blauwe markering en ga bij de eerste aanwijzing linksaf. Je loopt daar naar beneden wat minder zwaar is.  klik o de foto voor het Google fotoalbum Ommen
Startpunt Varsen Parkeren Arendhorsterweg 1 - Ommen Afstand 4.2 km (paars) Voordat er weer een regenbui naar beneden komt, gaan we snel in de auto naar de Arendhorsterweg en parkeren daar de auto. We kiezen een korte route vanwege de regen die op komst is. Onze wandeling gaat eerst richting de camping en bij de eerste de beste afslag gaan we rechtsaf het fietspad op. Dit fietspad hebben we al ontelbare malen gefietst, nu dus wandelend. Aangekomen bij het fietsbankje waarop Varsen staat, kunnen we het niet nalaten om even het informatiebordje te lezen en om een paarfoto's te maken. Een voordeel wat je wandelend wel doet en niet als je fietst, is het infobordje lezen (info, zie foto) . Hierna gaan we verder en het pad stuurt ons naar de N34, de weg van Ommen naar Zwolle. Voordat we deze oversteken gaan we op een bankje ons banaantje eten. Na deze korte pauze gaan we naar de andere kant van de weg. Volgens de bewegwijzering moeten we linksaf. De GPX zegt iets anders en die volgen we. We gaan rechtsaf en steken dan de weg over en lopen aan de rechterkant van het bungalowpark. We komen uit op Op 't Holt, hier rechtsaf en daar zien we de bewegwijzering weer. Zeer verbaasd dat we rechtsaf moeten over de Stouweweg richting de N34 en dat doen we dus ook niet. We gaan rechtdoor een stukje bos in. Op het eind komen we hier niet helemaal goed uit en om op de weg te komen moeten we over particulier grondbezit. We doen het gewoon en zo komen we aan bij de N34. De weg heet hier de Varsenerdijk, die steken we over en dan nog een klein eindje lopen. We zijn weer bij de auto. Een leuke wandeling van 4.2 km. We zitten net op tijd in de auto als het begint te regenen. Voor vandaag zit het er weer op, nu naar huis voor een lekkere lunch.  klik op de foto voor het Google foloalbum Rossum
Startplaats Weerselo Parkeren Burgemeester Scholtensplein - Weerselo Afstand 7.4 km (rood) Het weer lijkt aardig goed en wij vertrekken rond half 11 naar Weerselo waar wij willen parkeren op het Scholtensplein, maar vanwege de vrijdagmarkt kan dat niet, dus de auto parkeren we aan de weg. Dan even kijken op het startbord. Weer eentje van Wandelnetwerk Twente, ik begrijp dat niet, wat was er mis met de startborden van Wandelnetwerk Overijssel? Nou ja, we gaan op weg naar het begin van de route, die niet begint op dit plein maar bij de ijsbaan. Al vrij snel zijn we daar en van daar worden we door een woonwijk geloodst. Erg arm zijn ze hier niet hoor. Wat een mooie stulpjes. De paaltjes staan echter niet bepaald op de juiste plekken, zodat we ons een paar keer vergissen. Gelukkig is er de GPX viewer en zo komen we toch op route. Na 2 km lopen we Weerselo uit en moeten de weg oversteken. De verharde weg maakt plaats voor een lange tippel langs de sloot. En dan begint het ook nog eens te regenen. Geen plekje om te schuilen dus wij lopen dom door. Bij een clubje bomen zien we een tak waar we wel op kunnen zitten. Hier zitten we ook een beetje uit de wind. Gelukkig hebben we de matjes mee en zo drinken we heerlijk hete thee en we eten er een lekker broodje bij. De voeten zijn inmiddels nat en ook de jas blijkt verre van waterdicht, dus het wordt er allemaal niet fijner op. Best koud wel. Dan worden we ook nog eens achterop gereden door een tracker. Als we de weg oversteken laten we hem voorbijgaan en daar gaan we weer. Er komt geen eind aan die Middensloot. Na weer 4 km gaan we rechtsaf en lopen zo richting Weerselo. We komen weer langs de ijsbaan en dan voor het laatste stukje naar de auto. Na 8,38 km (vanwege fout lopen) zijn we blij dat we er zijn. Gauw naar huis, droge kleren aan en een hete soep eten.  klik op de foto voor het Google fotoalbum Ommen
Startpunt Varsenerveld Parkeren Balkerweg 17a - Ommen Afstand 7 km (blauw) Een wandeling die start vanaf de parkeerplaats naast het Ommerkanaal aan de Balkerweg. Een al al zandkuil op die parkeerplaats, dus als het veel geregend heeft, moet je daar niet zijn. We steken de weg over en lopen aan de rechterkant van het Ommerkanaal. De asfaltweg gaat op een gegeven ogenblik over in een zandweg. Dit is het Broekdijkje en hier zijn we nog nooit geweest. Wel verrassend leuk hier. Links zien we de Ommen, woonwijk De Dante. Het Broekdijkje brengt ons helemaal tot aan de Varsenerweg. Daar moeten we linksaf en lopen tot aan het Ommerkanaal waar we rechtsaf moeten en zo lopen we richting Varsen. We moeten onder de weg door en komen bij een verhalenvertelpunt. Even een foto en dan naar het Rustpunt. Deze is open en we drinken daar een kop koffie en maken een praatje met de eigenaresse van www.vechtdaleieren.nl We maken nog wat foto's in en om het bedrijf en lopen dan door het gehucht Varsen. Bij Welleweerd zien we mooie oude auto's staan. Via fietspad De Ziel, waar we op uit komen, lopen we naar de N340 en die steken we over. Aan de andere kant lopen we de Hessenweg west helemaal af tot aan de Lindenberg. Onderweg eten we nog even een banaan. Bij de Lindenberg is het helemaal veranderd. Nieuwe op- en afritten, een rotonde enz. We gaan rechtsaf en nu onder de N340 door en dan zijn we na een paar honderd meter weer terug op de parkeerplaats. Hoewel het geen spectaculaire wandeling is, hebben we toch enkele nieuwe ervaringen kunnen opdoen. Al met al een aardige wandeling van 7,5 km.  klik op de foto voor het Google fotoalbum Vasse
Startpunt Manden Parkeren Uelsenweg 145 - Mander Afstand 7.2 km (geel) Vandaag eens een keer in een andere omgeving waar we niet zo ver voor hoeven te rijden. Mander staat op het programma. Er zijn daar 3 wandelingen en we beginnen aan onze tweede. Mander is een buurtschap van de Twentse gemeente Tubbergen en ligt aan de Duitse grens. Mander telt ruim 380 inwoners en ligt even ten noorden van Vasse. De belangrijkste weg is de Uelserweg. We starten om 10.50 uur en het is 4 graden boven nul. We wandelen over de verharde weg langs landgoed Mosbeek en na een paar honderd meter gaan we een zandpad op. Al snel begeven wij ons op ruig terrein. Er wordt druk gewerkt aan het herstellen van de natuur. Ook wordt ons verteld door de bosarbeiders dat ze bezig zijn met de aanleg van een fietscrosspad. Soms kunnen we het wandelpad niet vinden en volgen we de nieuwe paaltjes met roze verf (aanduiding van dat aan te leggen crosspad) en dan komen we vanzelf weer op de route. We experimenteren met een selfiestick wat nog niet echt goed lukt. De natuur is hier ruig maar prachtig. Dat wordt een heel groot heidegebied. De grens met Duitsland We lopen pal langs de grens en we zien veel jeneverbesstruiken. Het is wel een rommeltje hier maar als je er doorheen kijkt zie je dat dit een prachtig gebied is en wordt. Na verloop van tijd zien we de grenspaal. Ik fotografeer nogal wat informatiebordjes waarop je kunt lezen wat ze hier allemaal aan het herstellen zijn. Best wel interessant eigenlijk. En dan komen wij op een open stuk waar het pad ook niet te zien is en lopen eventjes naar de openbare weg. Even verderop zien we de markering. We moeten de weg oversteken, maar lassen eerst een pauze in. De picknicktafel herken ik. Hier hebben we vorig jaar op Hemelvaartsdag ons ontbijtje gegeten. Pauze Na de pauze steken we de Uelsenerweg over en mogen over een mooi pad met aan weerszijden mooie beuken. We lopen ook al een tijd op het Twentepad. Bij de grafheuvel gaat het Twentepad naar links en wij gaan rechtdoor. Ook hier wordt volop gewerkt aan herstel van de natuur. Dan komen we aan bij de Mosbeek en na een lange zandweg en later een klein stukje verharde weg komen we weer aan bij de parkeerplaats. Een prachtige route van 7,65 km die zeer de moeite waard is. De route krijgt een 8.  klik op de foto voor het Google fotoalbum Ommen
Startpunt Vilsteren Parkeren Vilsterseweg / Vilsterse Allee - Vilsteren Afstand 4.7 km (rood) Vandaag een route in Vilsteren. De rode route staat niet op het startpunt van wandelnetwerk Overijssel. Ik vind deze wel op de website en ik zet hem op de GPX. We parkeren achter de kerk en voordat we beginnen aan de wandeling bestuderen we eerst het bord. Eens kijken waar de kluizenaarshut zich bevindt. We maken een foto als geheugensteuntje voor onderweg. Landgoed Vilsteren We lopen over de Vilsterse Allee en links zien we het prachtige Landgoed Vilsteren. Ondanks alle foto's die ik er al van heb, maak ik er toch weer eentje. Landgoed Vilsteren is geen openluchtmuseum, maar een levend landschap met daarop een levende gemeenschap die beiden meegaan met hun tijd. Wij lopen er nu langs richting molen. De Vilsterse molen Midden in Vilsteren staat een prachtige molen. Het is een zogenaamde achtkantige stelling korenmolen. Met zijn totale hoogte van maar liefst 36 meter en een stelling op 12 meter is de molen één van de beeldbepalende gebouwen van het beschermd dorpsgezicht. We gaan linksaf en meteen rechtsaf naar de oude Vechtarm in Vilsteren. Hier fietsen wij vaak en op het bankje nemen we even zovele malen een pauze. Deze keer niet, we gaan rechtsaf de geweldige natuur in. De kurkentrekker We komen aan bij de kurkentrekker, dit is een gemodelleerd stuifduin met een spiraalvormig pad naar boven. Bovenop hebben we een prachtig uitzicht over een oude meander van de Vecht. Toen de kurkentrekker werd aangelegd was de Vecht nog niet gekanaliseerd en vormde de Vecht hier de grens van het landgoed. Rond 1810 keek je hier dus over de grens van landgoed. De filosofische les van de kurkentrekker is dat de landgoedeigenaar zich moet realiseren dat, hoewel het landgoed achter hem er prachtig bij ligt, hij niet op zijn lauweren moet rusten, maar bereid moet blijven zijn horizon te verbreden. De theekoepel We lopen verder en zien daar de theekoepel. De theekoepel is hiermee net als de hiervoor genoemde plekken een zogenaamde follie. Follies werden gebruikt om het landschap nog romantischer en verrassender te maken. Met een follie werd als het ware een verhaal aan het landschap verbonden. We genieten even van het uitzicht richting Vilsteren. Dan lopen we verder. We volgende de route en we lopen ook nog een stuk extra omdat we persé de kluizenaarshut willen vinden. We lopen helemaal om het meertje heen. We vinden het allemaal prachtig hier. Opvallend die dikke beuken en andere bomen. Mooie uitzichten en opvallend lekker rustig. Je hoort geen verkeer. Dan vervolgen we de rode route en als we rechts kijken zien we het hutje. De kluizenaarshut De kluizenaarshut is waarschijnlijk de beroemdste attractie van Vilsteren en is het beste voorbeeld van wat in de Engelse landschapsstijl een follie wordt genoemd. In Vilsteren maakt de Kluizenaarshut onderdeel uit van de filosofische wandeling in Engelse landschapsstijl zoals die rond 1810 is aangelegd. We lopen verder langs allerlei kronkels en dan moeten we de Vilsterse weg oversteken. Aan de andere kant loopt het Havezatenpad en Vechtdalpad. We lopen naar boven en gaan even zitten op het hoogste punt waar een bankje is gecreëerd om een dikke boom heen. Dan nog een eindje en we zijn weer bij de auto. Wat een schitterende route, we eindigen met 6.7 km in de benen. De wandeling krijgt een 10. Ik verwijs graag naar de website van Langdgoed Vilsteren. Daar kun je alle mogelijkheden voor wandelingen en andere uitjes vinden. Het is echt een aanrader om dat te doen. Bron: De geschiedenisinformatie in mijn Blog komt van de website van Landgoed Vilsteren.  klik op de foto voor het Google fotoalbum Ommen
Startpunt Eerder Achterbroek Parkeren Janmansweg 1 - Den Ham afstand 6.4 km (oranje) Voor half 9 parkeren we de auto en stappen naar het infobord. Vreemd van deze gemeente dat overal de borden van Wandelnetwerk Overijssel zijn gewijzigd in borden van Wandelnetwerk Twenterand. Het moest natuurlijk weer geld kosten. De afstanden zijn hetzelfde, dus we beginnen. De rode route hebben we in het verre verleden gelopen als eerste route van Natuurmonumenten. Nu lopen we de oranje. Er wordt beweerd dat nergens anders in Nederland dit oorspronkelijke cultuurlandschap van akkers, weilanden, houtwallen, bos en heideveldjes zo goed bewaard is gebleven als in het Eerder Achterbroek. Het lijkt alsof de tijd hier heeft stilgestaan. Eerder Achterbroek is in wezen een laaggelegen gebied bij Landgoed Eerde dat nat blijft door kwel. Een broek kan variëren van een moerassig stuk veengrond tot uitgestrekte uiterwaarden. De monumentale hoeven zijn in Eerder Achterbroek nog steeds in gebruik en dat zien we. Ik maak meteen de eerste foto. Dan gaan we rechtsaf over een zandpad met aan weerszijden grote bomen met grillige takken. De paden zijn opvallend breed en lijken eerder op lanen. Dan zien we op een weiland de schaapjes. Achterbroekweg Hier zien we een infobord met de tekst: Werk in Uitvoering. Een waarschuwing dat we hinder kunnen ondervinden vanwege deze werkzaamheden. De overige tekst is te lezen op de foto. Wij hebben totaal geen hinder van de werkzaamheden, integendeel zelfs. We vergapen ons aan dit mooie natuurgebied waar wordt geplagd en waar men bezig is met de herstelwerkzaamheden. In de verte horen we een motorkettingzaag. Er wordt volop gewerkt. De foto's geven hier een beeld van. Junnerbaan Via de Brakelweg komen we uit op de Junnerbaan. Hier is Natuurmonumenten bezig met Aanpak Verdroging. De natuur op Landgoed Eerde heeft last van verdroging en Natuurmonumenten zorgt ervoor dat de waterhuishouding wordt hersteld. De Junnerbaan is een zandweg met daarnaast een zandfietspad. Op de splitsing met de Junnerdijk bevindt zich het rustpunt Meulenhorst, een mooie gelegenheid om te pauzeren aan een picknicktafel. We zien hier ook een heuse bierbrouwerij. Verder word je uitgenodigd het "koepad" te lopen om te zien wat deze boerderij allemaal te bieden heeft. Erg leuk en vooral dat je hier ijs kunt kopen. Hiervoor komen we vast en zeker terug. Nu lopen we door. Veel mooie grote bomen waar je door de takken ziet dat de zon er door wil komen, maar dat lukt nog niet erg. De bomen zijn erg dik en ik probeer er één te omhelzen. We lopen nu aan de andere kant van het weiland waar ik in het begin die schaapjes op de foto heb gezet. Nu doe ik dat nog eens. Na nog een paar foto's van enkele hoeven komen we na 7 km aan bij de auto. Een fantastische route en zeer aan te bevelen. Ik geef deze een 10.  klik op de foto voor et Google fotoalbum Hardenberg oost
Startpunt De Krim Turfstekersplein - De Krim Afstand 7.1 km (groen) Vandaag staat dan eindelijk de lang verwachte wandeling in De Krim op het programma. We rijden over Ane en als we bij de Krimweg komen is deze afgesloten. We gaan toch een eind die weg op om te kijken hoe ver we komen en dat wordt beloond. We kunnen afslaan en komen uit bij het Anjerpunt. Hier is een parkeerplaats en de uitkijktoren. Mooi begin van de wandeling, we gaan eerst de uitkijktoren op en hebben hier een mooi uitzicht over de vloeivelden. Aan het begin van het pad gaan we even naar boven om te kijken en lopen dan aan de linkerkant van de vloeivelden. Enige info over de vloeivelden De Krim
Direct zien we paal 8, ik scan de code voor de omschrijving maar ik maak voor de zekerheid ook even foto's van de teksten. Terwijl ik hier zit te schrijven blijken alle QR-codes niet te werken, dus moet ik zelf omschrijven wat we zien. We lopen verder en komen bij het Insectenhotel, weer een code, . Onderweg zien we nog enkele uitkijkposten met QR-codes en waar je elke keer weer een ander uitzicht hebt. Mooi is het hier. Dan slaan we linksaf en lopen een eind aan de rand van weilanden. We naderen De Krim en bij het bosje nemen we pauze om een stukje fruit te eten. Dan het bosje in waar we de ijsbaan zien en een sportactiviteitenparcours. Best mooi. Vanaf het pad zien we de AVEBE. Ik herinner me als de dag van vandaag hoe erg het daar vroeger stonk naar dat afvalwater van de aardappelmeelfabriek. Gelukkig nu niet meer. We lopen het "centrum" van De Krim binnen. Een paar winkels op het pleintje en dat is zo'n beetje alles. Ik maak een foto van een beeld die een turfsteker uitbeeldt. We moeten linksaf en over de brug naar de andere kant van het kanaal. Het Monument
We staan er even bij stil. Enkelen zijn geëxecuteerd en staan op de foto op een gedenkplaat. Als we verder lopen komen we bij bij de occasions van Neutel Trading en bij Boerderij Ottes, een beeldbepalende Groninger boerderij in De Krim. Deze weg duurt lang en is niet veel aan. Bij de 2e brug mogen we weer naar de andere kant om even later rechtsaf De Krim te verlaten. Net buiten De Krim zien we een industrieel monument: overblijfsel van wat eens was een kalkoven. Verder nog een leuk huisje en een boerderij en dan naderen we de vloeivelden weer, waar we aan de linkerkant langs lopen. Na ruim 2 uur en een aardige wandeling van 7 km zijn we weer bij de auto. Gauw naar huis voor een lunch. |
|
Copyright © bettywandeltenfietst.nl 2023
|