Dag 13 Marble Canyon - Grand Canyon - Flagstaff

Zondag 16 mei 2010

Marble Canyon – Grand Canyon - Flagstaff (199 km)

Staat: Arizona

Gisteravond viel wel heel snel de nacht in en het werd ineens aardedonker, vandaar even de eerste 3 foto’ s…gewoon helemaal niets te zien. Na een dag met hindernissen en een nacht met opspelende buikklachten van mij waardoor ik weinig had geslapen startten we toch opgewekt de dag richting het grote ravijn.
Het was mooi weer en de weg erheen voerde ons over een droge vlakte wat later bleek Navajo Nation te zijn (indianenreservaat). Links en rechts van de weg stonden caravans her en der op de prairie en rondom deze caravans al hun rotzooi, want dat was het. Na een eindeloze tocht van wel 3 uur arriveerden wij bij the Grand Canyon. Een indrukwekkend landschap waar onderin beneden tussen alle rotsen de Coloradorivier stroomt. In dit National Park hebben wij ook nog een indianenruine en een -museum bekeken.
Op heel veel punten hebben we foto’s gemaakt en gekeken naar dit onvoorstelbare landschap. Bij het informatiepunt lazen we dat je eigenlijk beter een hele dag kunt blijven rondhangen, tenminste als je de diverse kleurschakeringen wilt zien. Daar hadden wij geen tijd meer voor. Voor de liefhebbers: als je er ooit heen gaat en dit wonder wilt zien, bovenop de Grand Canyon zijn campings en hotels.
En toen gingen we verder naar de camping in Flagstaff. Maar wat een pokkeneind en omdat ik ook behoorlijk kort geslapen had, was het nogal vemoeiend geworden. Aangekomen in Flagstaff bleek dat de camping onvindbaar. Tom Tom kende het adres niet en een wirwar van wegen maakte het er allemaal niet eenvoudiger op. Tot overmaat van ramp stuurde een dame ons ook nog  de verkeerde kant op. Na zeker een uur zoeken kregen we een helder idee. De camping lag aan een weg naar een bepaalde plaats. Dat ingegeven in Tom Tom en nog een keertje vragen aan iemand die ons uiteindelijk de goede kant opstuurde. Om 18.00 uur aangekomen in de cabin en daar ben ik direct in mijn slaapzak gedoken en in slaap gevallen om vervolgens de andere morgen pas om 6 uur wakker te worden. In geen tijden ben ik zo kapot geweest. Wat een dag, maar wel mooi.