Wij stappen rond 10.00 uur in de auto voor een mooie wandeling vanuit Stegeren. De rode paaltjesroute leidt ons eerst één km langs het water en daarna over de brede zandweg richting natuurbegraafplaats. Er rijden trackers en we horen de houtkapmachines hout kappen en zagen. Echt erg om te zien hoeveel als er ligt. Ik maak enkele foto's. 

Bij de natuurbegraafplaats aangekomen verlaten we de rode route en kruisen de Middenweg. We lopen langs de golfbaan, waar we enkele foto's maken. Bij de Arriërveldsweg gaan we rechtsaf die nog druk bereden wordt. Niet fijn om steeds de berm in te moeten. Op de kruising nemen we aan de linkerkant plaats op een bankje. Het Arriërveldsbos (wat nu golfbaan is) is een bekende plek voor mij. Mijn vader en moeder fietsten met ons vaak naar dit bos en dan moesten wij bij de boer water gaan halen in de blauwe kan. Dit alles voor de ranja. Ik fotografeer de boerderij want die staat er nog steeds. 

Met 4,5 kilometer achter de rug steken we de weg over en volgen het zandpad van de Zuiderlijke Dwarsweg aan de andere kant van de golfbaan. Na ongeveer 1 km kruisen we de Middenweg  en na 200 meter gaan we rechtsaf, waar we de rode route verder volgen. Het pad voert ons weer door het bos, waar het geluid van de houtkapmachines de stilte doorbreekt. Ondanks het lawaai genieten wij van  de prachtige omgeving, we zien zowaar enkele sneeuwklokjes.

Terwijl we verder lopen, begint de regen als vanouds zachtjes te vallen, maar dit weerhoudt ons er niet van om de wandeling af te korten. Als we bijna terug zijn bij de auto mag Teddy, onze trouwe metgezel, lekker even loslopen zodat hij vrij kan rennen. Met in totaal 7,5 kilometer in de benen voelen wij ons weer een stukje dichter bij de 10 km. En dan rijden we naar huis, Teddy "uitgeteld" achterin. Het is half één, dus tijd voor lunch. 

Ommen
Start: Stegeren
Parkeren: Arrierveldsweg
Afstand: 5.52 km

Het is zo verleidelijk om naar buiten te gaan nu de lente haar intrede doet, met haar zachte zonnestralen die door de nog kale bomen breken en de eerste tekenen van leven tonen. Vandaag hebben we besloten om een vertrouwd pad te bewandelen, een route die we vroeger bijna dagelijks liepen. De opwinding is voelbaar, zelfs Teddy lijkt er helemaal klaar voor te zijn.

We beginnen onze tocht op het bospad, een kronkelend pad dat ons ongeveer 800 meter langs het kabbelende water leidt voordat we rechtsaf slaan. Het zandpad strekt zich voor ons uit, en we merken opnieuw de sporen van houtkap op. Een noodzakelijk kwaad, denken we terwijl we verder lopen. We volgen het brede zandpad, dat ook de route van het Maarten van Rossumpad volgt, voor iets meer dan een kilometer voordat we rechtsaf slaan.

Aan onze linkerzijde zien we de Natuurlijke Begraafplaats, waar we even stil blijven staan voordat we bij het bankje rechtsaf onze weg vervolgen door het modderige pad langs het heidegebied. Het is een uitdaging, maar wel een die we graag aangaan. We blijven de heide met een bocht naar links volgen tot we bij Betty's bankje aankomen, waar we even rusten. De teller staat op 3,45 kilometer.

Vanaf het bankje hebben we uitzicht op de drukte van de Natuurbegraafplaats, maar we laten die achter ons en volgen de rode markering naar rechts. Aan het einde van het pad moeten we het bos in volgens de rode paaltjes, maar in plaats daarvan kiezen we ervoor om een eindje rechtdoor te gaan tot aan de Zuidelijke Dwarsweg en daar gaan we rechtsaf.

​Onderweg zien we links een bank met tafel, waar we even stoppen om foto's te maken voordat we onze weg vervolgen. Terwijl gemotoriseerde tweewielers ons passeren met een behoorlijke snelheid, blijft Teddy rustig. We passeren een weide waar drie paarden grazen voordat we rechtsaf slaan en onze auto in zicht komt. Het laatste stuk van de route is behoorlijk modderig, maar dat deert ons niet.

Bij de auto voel ik opluchting en optimisme voor de toekomst (i.v.m. revalidatie). We hebben onze wandeling volbracht, 5,52 kilometer op de teller. Op naar de 10 kilometer!

​BLIJ ZIJN = 5.52 KM WANDELEN..
Ik heb het gered en ook nog zonder problemen. Wat een fijn gevoel. Stapje voor stapje gaan we vooruit. 

Een reactie wordt zeer op prijs gesteld. Dat kan ook anoniem: bij de naam vul je dan in "anoniem. "
Alvast bedankt