Wij stappen rond 10.00 uur in de auto voor een mooie wandeling vanuit Stegeren. De rode paaltjesroute leidt ons eerst één km langs het water en daarna over de brede zandweg richting natuurbegraafplaats. Er rijden trackers en we horen de houtkapmachines hout kappen en zagen. Echt erg om te zien hoeveel als er ligt. Ik maak enkele foto's. 

Bij de natuurbegraafplaats aangekomen verlaten we de rode route en kruisen de Middenweg. We lopen langs de golfbaan, waar we enkele foto's maken. Bij de Arriërveldsweg gaan we rechtsaf die nog druk bereden wordt. Niet fijn om steeds de berm in te moeten. Op de kruising nemen we aan de linkerkant plaats op een bankje. Het Arriërveldsbos (wat nu golfbaan is) is een bekende plek voor mij. Mijn vader en moeder fietsten met ons vaak naar dit bos en dan moesten wij bij de boer water gaan halen in de blauwe kan. Dit alles voor de ranja. Ik fotografeer de boerderij want die staat er nog steeds. 

Met 4,5 kilometer achter de rug steken we de weg over en volgen het zandpad van de Zuiderlijke Dwarsweg aan de andere kant van de golfbaan. Na ongeveer 1 km kruisen we de Middenweg  en na 200 meter gaan we rechtsaf, waar we de rode route verder volgen. Het pad voert ons weer door het bos, waar het geluid van de houtkapmachines de stilte doorbreekt. Ondanks het lawaai genieten wij van  de prachtige omgeving, we zien zowaar enkele sneeuwklokjes.

Terwijl we verder lopen, begint de regen als vanouds zachtjes te vallen, maar dit weerhoudt ons er niet van om de wandeling af te korten. Als we bijna terug zijn bij de auto mag Teddy, onze trouwe metgezel, lekker even loslopen zodat hij vrij kan rennen. Met in totaal 7,5 kilometer in de benen voelen wij ons weer een stukje dichter bij de 10 km. En dan rijden we naar huis, Teddy "uitgeteld" achterin. Het is half één, dus tijd voor lunch. 

Wij maken ons klaar voor een ontspannende wandeling vanuit huis. Eigenlijk heb ik er niet zo'n zin in, maar wil ik die 10 km halen, dan moet er geoefend worden. Zo gezegd, zo gedaan. Bé bedenkt een rondje waar hij vaker gelopen heeft.

We stappen rond 10 uur de deur uit en beginnen onze tocht richting de Amaliabrug. Hier steken we moeiteloos de Vecht over, waarna we door het tunneltje de Marslanden binnen lopen. We moeten de straat helemaal uit en als we dit woongebied verlaten richting Collendoorn, zien we dat er een eindje verder een hele woonwijk uit de grond is gestampt. Wij hebben het beiden nog niet eens eerder gezien, zo weinig komen we hier. Aangekomen aan de Collendoornerdijk gaan we linksaf en na slechts 300 meter slaan we weer rechtsaf. Mooie landerijen vragen om gefotografeerd te worden. En dat doe ik dan ook.  

Als we 2,5 km op weg zijn bereiken we een prachtig bos, een plek waar ik nog nooit eerder ben geweest. De zon schijnt helder door de bladeren, waardoor het bos een betoverende gloed krijgt. We kunnen niet anders dan veel foto's maken. Een eind verderop nodigt een bankje ons uit om te gaan zitten, maar dat doen we maar niet. 

Na een dikke kilometer verlaten we het bos om vervolgens onze wandeling voort te zetten aan de andere kant van  woonwijk de Marslanden, waar we opvallend dure huizen passeren. Onderweg stoppen we even bij een speeltuin, waar we op een bankje neerploffen, maar na enige minuten zetten we onze tocht weer voort voor het laatste stuk via het Heemserpark. Van hieruit laat Hardenberg met zijn kerktoren zich mooi zien. 

Hoewel de afstand bij thuiskomst minder ver is gebleken dan de vorige keer, hebben we toch genoten van de prachtige omgeving. Met 5.78 km hebben wij in ieder geval de beentjes weer los. 
​

• Leuk als je een reactie achterlaat. Dat kan ook anoniem, vul dan bij de naam "anoniem" in en zoals er staat: jouw emailadres wordt niet gepubliceerd. Alvast dank.